ከወንድ ጓደኛዬ ጋር መሮጥ የአካል ብቃት እንቅስቃሴን የማሰብበትን መንገድ ለወጠ
ይዘት
የ7 አመቴ አባቴ እኔን እና ወንድሜን ለአንደኛ ደረጃ ትምህርት ቤታችን አመታዊ 5ኬ ማዘጋጀት ጀመረ። እሱ ወደ የሁለተኛ ደረጃ ት / ቤት ትራክ ይወስደናል እና በዙሪያችን ስንሄድ ፣ የእርምጃዎቻችንን ፣ የክንድ እንቅስቃሴዎቻችንን እና የእድገታችንን ፍጥነት እያሽቆለቆለ በመተቸት።
በመጀመሪያ ሩጫዬ ሁለተኛ ደረጃን ሳሸንፍ አለቀስኩ። ወንድሜ የፍጻሜውን መስመር ሲያልፍ ተመለከትኩት እና በዛ የድካም ደረጃ ላይ ሳልደርስ ሰነፍ ነኝ።
ከዓመታት በኋላ ፣ ወንድሜ እስከ ማስታወክ ድረስ በጀልባ በመሮጥ የኮሌጅ ሠራተኞች ውድድሮችን ያሸንፍ ነበር ፣ እናም ለማቆም ደካማ ይሆናል ብዬ የአባቴን ምክር “ከባድ” አድርጌ ከወሰድኩ በኋላ በቴኒስ ሜዳ ላይ ወድቄ ነበር። ግን ከኮሌጅ በ4.0 GPA ተመርቄ የተሳካልኝ ፕሮፌሽናል ጸሃፊ ሆንኩ።
መሮጥ የኋላ መቀመጫ ወሰደ በ20ዎቹ ዕድሜዬ በኋላ ከወንድ ጓደኛዬ ጋር ስገባ እና ከስራ በኋላ የሚደረጉ ሩጫዎችን በአካባቢያችን አቋቋምን። ግን ፣ ነገሩ እዚህ አለ - እሱ ሲደክም ሁል ጊዜ ስለሚቆም እብድ አድርጎኛል። የሰውነትዎ ገደቦችን ለመግፋት አጠቃላይ የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ነጥብ አልነበረም? ወደ ፊት ሮጬ እሄድ ነበር እሱን ለማግኘት ወደ ኋላ አዞርኩ - እግሮቼን ይከልክልኝ በእውነቱ መንቀሳቀስ አቆሙ። (ይህ ዓይነቱ ሁሉን አቀፍ ወይም ምንም ዓይነት አስተሳሰብ በእውነቱ የተሻለው የሩጫ ቴክኒክ አይደለም ። ለምን ፍጥነት ወይም ርቀት ሳይሆን አጠቃላይ የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ጊዜ ማሰልጠን እንዳለብዎ የበለጠ ይረዱ።)
እኔም በአኗኗራችን ልምዶች ውስጥ እነዚህን የአዕምሮ ልዩነቶች ማስተዋል ጀመርኩ። ከቤት አብረን ስንሰራ፣ እረፍት ሲፈልግ ወደ ሶፋው ያፈገፍጋል፣ እና እኔ በጣም ተናደድኩ። ምን እያሰበ ነበር? እነዚህ አላስፈላጊ እረፍቶች የስራ ቀኑን እንደሚያራዝሙ አላወቀም ነበር?
አንድ ቀን፣ በአልጋው ሰአቱ ላይ ገመድ ሊያቅፈኝ ሞከረ። "እረፍት ላለመውሰድ እሞክራለሁ ምክንያቱም ከዚያ ስራ በፍጥነት እሰራለሁ" አልኩት።
"እረፍት ለመውሰድ እሞክራለሁ ምክንያቱም ከዚያ የበለጠ ህይወት ስለምደሰት" ሲል መለሰ።
የመጀመሪያው ሀሳቤ መሆኑ አይካድም። ይህ ምን ያደርግልዎታል? ከዚያ በኋላ ግን ለራሴ እንዲህ አልኩ። በመደሰት-ምን ጽንሰ-ሀሳብ.
በሕይወት የመደሰት የእኔ ስሪት ሥራ (ወይም የአካል ብቃት እንቅስቃሴ) በፍጥነት እንዲሠራ በጣም ይገፋፋ ነበር-ከዚያ በኋላ የበለጠ ነፃ ጊዜ ለማግኘት-ልክ አባቴ እንዳስተማረኝ። ግን ፣ እኔ ሐቀኛ ከሆንኩ ፣ የበለጠ ሥራ ለመሥራት ያንን “ነፃ” ጊዜ እጠቀም ነበር። ፍቅረኛዬ የፍጥነት ክፍተቶችን ሲያደርግ በምሳሌያዊ (እና አንዳንድ ጊዜ ቃል በቃል) እኔ ያልመጣሁትን የዘገየ እርካታ ማራቶን እሮጥ ነበር።
በሳምንቱ መጨረሻ ከሰአት በኋላ በሮጫ ወቅት፣ በመቆሙ እና በመሄዱ በጣም ተበሳጨሁ፣ "በእረፍት ጊዜ ምን ለማግኘት ተስፋ አለህ?"
“አላውቅም” አለና ትከሻውን ወደ ታች አቀረበ። "ያለማቋረጥ በመሮጥ ምን ለማግኘት ተስፋ አለህ?"
"የአካል ብቃት እንቅስቃሴ አድርግ" አልኩት። የበለጠ ሐቀኛ መልስ እንዲህ ይሆናል፡- የመጣል ወይም የመውደቅ አስፈላጊነት። ከዚህ ጋር አብሮ የሚመጣው የስኬት ስሜት.
የእኔ በጣም ስውር አሰልጣኝ ትርጉም የለሽ ነበር ፣ እና ያንን አየሁ። ለምንም ነገር አልሰለጠነም። እሱ በፀደይ ፀሀይ ለመደሰት እየሞከረ ነበር-እና እኔ የእሱን ደስታ እያበላሸሁ ነበር። (ተዛማጅ - ሩጫ በመጨረሻ የድህረ ወሊድ ድብርትዬን እንዳሸንፍ ረድቶኛል)
ምናልባት ራሴን የምመራው የውስጥ ሃያሲ በጣም ቀልደኛ አድጓል፣ በሌሎች ዙሪያ ማጥፋት አልቻልኩም። ወይም ደግሞ ለባልደረባዬ ወደ ሥራ፣ የአካል ብቃት እንቅስቃሴ እና ሕይወትን እኔ ባደረግኩት መንገድ እንዲቀርብ መንገሬ የእኔ አካሄድ ትክክል መሆኑን ራሴን ለማረጋገጥ የተደረገ ጥረት ነው። ግን እኔ ራሴን እያረጋገጥኩ ነበር ወይስ አባቴን እያረጋገጥኩ ነው?
ያኔ እኔን ሲመታኝ - አባቴ በእኔ ውስጥ የከተተኝን ለማቆም በሚፈልጉበት ጊዜ ተግሣጽ ፣ ጠንክሮ መሥራት እና ችሎታውን በስራዬ ውስጥ አርቆኝ ነበር ፣ ግን እነዚህ በጎነቶች በሩጫዬ እያገለገሉኝ አልነበረም። ሀ መሆን በነበረበት ወቅት ቀና እና አባዜ ያደርጉኝ ነበር። ሰበር ከስራዬ ቀን ጫናዎች; ዘና ለማለት እና ጭንቅላቴን ለማፅዳት ጊዜ።
እራስዎን መገፋቱ ዋጋ እንደሚያስገኝ አባቴ ባስተማረኝ ደስተኛ ነኝ ፣ ከዚያ በኋላ ብዙ የተለያዩ የሽልማት ትርጓሜዎች እንዳሉ ተረድቻለሁ። የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ያለ ዓላማ በአካል ሲታመምዎት ስኬታማ አይደለም። ተሰባሰበ ማለት ከጎንዎ ካለው ሰው በላይ ሰጥተዋል ማለት አይደለም። እና እንደዚህ አይነት ጥብቅ አስተሳሰብ በእውነቱ ህይወትን እንዲደሰቱ እና በእንቅስቃሴ እንዲዝናኑ አይፈቅድልዎትም.
እናም የሩጫ ቀኖቻችንን ወደ ሌላ የውድድር ስልጠና ክፍለ ጊዜ መቀየር ለማቆም ወሰንኩ። የወንድ ጓደኛዬን ዘይቤ እቀበላለሁ-አዲስ ለተጨመቀ የሮማን ጭማቂ በፍላ ገበያ ላይ ለአፍታ ማቆም ፣ ለአንዳንድ ጥላ ከዛፉ ሥር ተኝቶ ፣ እና ወደ ቤት በሚወስደው መንገድ ላይ አይስክሬም ኮኖችን ማንሳት። (የተዛመደ፡ የመጀመሪያዬን 5ኬ ካኬድኩ በኋላ የአካል ብቃት ግቦችን ስለማዘጋጀት የተማርኩት)
ከመጀመሪያው የመዝናኛ ሩጫችን ስንመለስ ለአጭር ጊዜ የልጅነት ሩጫ ሥራዬ ታሪኮችን በመናገር ለድሬ-ሰርጀንት ዝንባሌዬ ይቅርታ ጠየቅሁት። "አባቴ እየሆንኩ ነው ብዬ አስባለሁ" አልኩት።
"ስለዚህ ነፃ አሰልጣኝ አገኛለሁ" ሲል ቀለደ። "ጥሩ ነው."
"አዎ." አሰብኩት። "እኔም እንደሰራሁ እገምታለሁ."