ንቁ መሆን የጣፊያ ካንሰርን እንዳሸንፍ ረድቶኛል።
ይዘት
ቅፅበት እንደ ቀን ግልፅ እንደሆነ አስታውሳለሁ። ከ 11 ዓመታት በፊት ነበር ፣ እና እኔ ወደ አንድ ፓርቲ ለመውጣት በኒው ዮርክ ውስጥ ነበርኩ። በድንገት ይህ የኤሌትሪክ ህመም በውስጤ አለፈ። ከጭንቅላቴ አናት ተጀምሮ መላ ሰውነቴን ወረደ። ካጋጠመኝ ከማንኛውም ነገር የተለየ ነበር። አምስት ወይም ስድስት ሰከንድ ያህል ብቻ ፈጅቷል፣ ግን ትንፋሼን ወሰደኝ። ሊያልፍ ተቃርቦ ነበር። የቀረው በአንድ በኩል በታችኛው ጀርባዬ ላይ ትንሽ ህመም ብቻ ነበር የቴኒስ ኳስ የሚያክል።
በፍጥነት ወደፊት እና እኔ ራሴን ዶክተር ቢሮ ውስጥ አገኘሁት, የአካል ብቃት እንቅስቃሴ በምሰራበት ጊዜ ኢንፌክሽን ወይም ጡንቻን ጎትቻለሁ ብዬ በማሰብ ራሴን ሐኪም ቤት አገኘሁ. ከ 20 ዓመቴ ጀምሮ ንቁ ነኝ። በሳምንት ከአምስት እስከ ስድስት ቀናት እሰራለሁ. በጣም ጤናማ አመጋገብ አለኝ። በቂ አረንጓዴ አትክልቶችን መብላት አልችልም። አጨስ አላውቅም። ካንሰር በአእምሮዬ ውስጥ የመጨረሻው ነገር ነበር.
ነገር ግን ስፍር ቁጥር የሌላቸው የዶክተሮች ጉብኝቶች እና አንድ ሙሉ የሰውነት ምርመራ በኋላ ፣ እኔ የጣፊያ ካንሰር እንዳለብኝ ታወኩ-9 በመቶ የሚሆኑ ታካሚዎች ብቻ ከአምስት ዓመት በላይ ይኖራሉ።
እዚያ ተቀምጬ ሳለሁ፣ በህይወቴ በጣም ከሚያስፈራኝ የስልክ ጥሪ በኋላ፣ የሞት ፍርድ የሚፈረድብኝ መስሎኝ ነበር። እኔ ግን አዎንታዊ አመለካከት ነበረኝ እና ሙሉ በሙሉ ተስፋ ለመቁረጥ ፈቃደኛ አልነበርኩም።
በቀናት ውስጥ፣ የአፍ ውስጥ ኬሞቴራፒን ጀመርኩ፣ ግን ከአንድ ወር በኋላ በ ER ውስጥ የጨረስኩት የቢል ቱቦ ጉበቴን መፍጨት ከጀመረ በኋላ ነው። በቀዶ ሕክምና ላይ በነበረበት ጊዜ ዶክተሮች በ 21 በመቶ የአምስት አመት የመዳን ፍጥነት ያለው Whipple - ውስብስብ የጣፊያ ቀዶ ጥገና እንዳደርግ ጠቁመዋል.
እኔ በሕይወት ተረፍኩ ነገር ግን ወዲያውኑ አለርጂ ካለብኝ በኋላ መለወጥ ያለብኝን ኃይለኛ የ intravenous chemo መድሃኒት ለብ was ነበር። በጣም ታምሜ ነበር ምንም ነገር እንዳላደርግ ተከለከልኩ -በተለይ ማንኛውንም አይነት የአካል ብቃት እንቅስቃሴ። እና ከምንም በላይ በእውነቱ ንቁ መሆን አምልጦኛል።
እናም ያለኝን ነገር አደረግሁ እና በየቀኑ ብዙ ጊዜ ከሆስፒታል አልጋ ላይ እንድወርድ አስገደደኝ - ማሽኖች በእኔ እና በሁሉም ላይ ተያይዘዋል። በነርሶች የተወሰነ እርዳታ በቀን አምስት ጊዜ የሆስፒታሉን ወለል እያወዛወዝኩ አገኘሁት። ወደ ሞት በጣም በተቃረብኩ ጊዜ የሕይወቴ ስሜት ነበር።
የሚቀጥሉት ሶስት አመታት በህይወቴ ውስጥ በጣም ቀርፋፋዎች ነበሩ, ነገር ግን አሁንም ይህንን በሽታ የመምታት ተስፋን የሙጥኝ ነበር. ይልቁንም አሁን እየተደረግኩበት ያለው ሕክምና ውጤታማ እንዳልሆነና ከሦስት እስከ ስድስት ወራት ብቻ እንደሚቀረኝ ተነግሮኝ ነበር።
እንደዚህ ያለ ነገር ሲሰሙ ፣ ለማመን በጣም ከባድ ነው። ስለዚህ ለሁለተኛ አስተያየት ሌላ ዶክተር ፈለግሁ። ይህንን አዲስ የደም ሥር መድሃኒት (ሮሴፊን) በቀን ሁለት ጊዜ ለጠዋት ለሁለት ሰዓታት እና ለ 30 ቀናት ማታ ሁለት ሰዓት ለመሞከር ይመከራል።
በዚህ ጊዜ ማንኛውንም ነገር ለመሞከር ፈቃደኛ ሆ While ሳለሁ ፣ የምፈልገው የመጨረሻው ነገር በቀን አራት ሰዓት በሆስፒታሉ ውስጥ ተጣብቆ መቆየት ነበር ፣ በተለይም ለመኖር ሁለት ወራት ብቻ ቢኖረኝ። በዚህ ምድር ላይ የመጨረሻ ጊዜዬን የምወዳቸውን ነገሮች በማድረግ ለማሳለፍ ፈልጌ ነበር፡ ውጭ መሆን፣ ንጹህ አየር መተንፈስ፣ ተራራ ላይ መንዳት፣ ከምርጥ ጓደኞቼ ጋር በኃይል ጉዞ ላይ መሄድ አልችልም ነበር - እና ይህን ማድረግ አልችልም ነበር። በየቀኑ ለሰዓታት ቀዝቃዛ ግሩንግ ሆስፒታል ውስጥ ነበርኩ።
ስለዚህ ውጤታማነቱን ሳያስቀይም ህክምናውን በቤት ውስጥ ማስተዳደር መማር እችል እንደሆነ ጠየቅሁ። በጣም የሚገርመኝ ግን ዶክተሩ ማንም እንዲህ ብሎ ጠይቆት አያውቅም አለ። እኛ ግን እንዲፈጸም አድርገናል።
ሕክምናውን ከጀመርኩ በኋላ ብዙም ሳይቆይ ጥሩ ስሜት ይሰማኝ ጀመር። ከዓመታት በኋላ ለመጀመሪያ ጊዜ የምግብ ፍላጎቴን መለስኩ እና ትንሽ ጉልበት ማግኘት ጀመርኩ። አንዴ ከተሰማኝ በኋላ በግቢው ዙሪያ እዞራለሁ እና በመጨረሻም በጣም ቀላል ክብደት ያላቸውን መልመጃዎች ማድረግ ጀመርኩ። በተፈጥሮ እና በፀሐይ ውስጥ ከቤት ውጭ መሆኔ እና በሰዎች ማህበረሰብ ውስጥ መሆን ጥሩ ስሜት እንዲሰማኝ አድርጎኛል። ስለዚህ ጤንነቴን እና ደህንነቴን በማስቀደም የምችለውን ያህል ለማድረግ ሞከርኩ።
ከሶስት ሳምንታት በኋላ, ለመጨረሻ ጊዜ የሕክምናው ዙር ቀረሁ. ቤት ከመቅረት ይልቅ ባለቤቴን ደወልኩና በኮሎራዶ ተራራ ላይ በብስክሌት ስጓዝ ህክምናውን ከእኔ ጋር እንደምወስድ ነገርኩት።
ከአንድ ሰዓት ተኩል ገደማ በኋላ ጎትቼ ወጣሁ ፣ ትንሽ የአልኮል መጠቅለያ ተጠቅሜ ሂደቱን ከ 9,800 ጫማ በላይ በአየር ውስጥ ለማጠናቀቅ በሁለት የመጨረሻ መርፌ መርፌዎች ውስጥ አፈሰስኩ። ከመንገድ ዳር በጥይት የሚተኮስ ራሰ በራ መምሰሌ ግድ አልነበረኝም። በሕይወቴ እየኖርኩ ሳለ ጥንቃቄ እና ጥንቁቅ ስለሆንኩ ትክክለኛው መቼት እንደሆነ ተሰማኝ - ከካንሰር ጋር በነበረኝ ውጊያ ውስጥ የማደርገው ነገር። ተስፋ አልቆረጥኩም ፣ እናም በተቻለኝ መጠን ሕይወቴን ለመኖር ሞከርኩ። (ተዛማጅ - ሴቶች ከካንሰር በኋላ ሰውነታቸውን እንዲመልሱ ለመርዳት ወደ የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ይመለሳሉ)
ከስድስት ወራት በኋላ፣ በካንሰር ደረጃ የት እንዳለሁ ለማወቅ ጠቋሚዎቼን ለመመዝገብ ተመለስኩ። ውጤቶቹ ከገቡ በኋላ የእኔ ኦንኮሎጂስት “ይህንን ብዙ ጊዜ አልልም ፣ ግን በእርግጥ እንደተፈወሱ አምናለሁ” አለ።
ተመልሶ ሊመጣ የሚችልበት አሁንም የ 80 በመቶ ዕድል አለ ቢሉም ፣ ሕይወቴን በዚያ መንገድ ላለመኖር እመርጣለሁ። ይልቁንስ ራሴን በጣም የተባረከ አድርጌ እመለከታለሁ፣ ለሁሉም ነገር አመስጋኝ ነኝ። እና ከሁሉም በላይ፣ ህይወቴን በጭራሽ ካንሰር አላጋጠመኝም ብዬ እቀበላለሁ።
https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2F www.facebook.com%2Flauriemaccaskill%2Fvideos%2F1924566184483689%2F&show_text=0&width=560
ሀኪሞቼ የጉዞዬ ስኬት አንዱ ትልቁ ምክንያት በማይታመን ሁኔታ ላይ ስለነበርኩ እንደሆነ ነገሩኝ። አዎ፣ የካንሰር ምርመራ ካደረጉ በኋላ ወደ አእምሮህ የሚመጣው የመጀመሪያው ነገር የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ማድረግ አይደለም፣ ነገር ግን በህመም ጊዜ የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ማድረግ ለጤናማ አካል እና አእምሮ ድንቅ ነገሮችን ይፈጥራል። ከታሪኬ የተወሰደ ነገር ካለ ነው። ያ.
በችግር ጊዜ እንዴት በአእምሮ ምላሽ እንደሚሰጡ የሚገልጽ አንድ ጉዳይም አለ። ዛሬ ፣ ሕይወት በእኔ ላይ የሚደርሰኝ 10 በመቶ እና ለእሱ የምሰጠው ምላሽ 90 በመቶ ነው የሚለውን አስተሳሰብ ተቀብያለሁ። ሁላችንም ዛሬ እና በየቀኑ የምንፈልገውን አመለካከት ለመቀበል ምርጫ አለን። በህይወት እያሉ ሰዎች ምን ያህል እንደሚወድዎት እና እንደሚያደንቁዎት በእውነት ለማወቅ እድሉን አያገኙም ፣ ግን በየቀኑ የምቀበለው ስጦታ ነው ፣ እና ያንን ለዓለም አልለውጥም።