እውነትን መጋፈጥ

ይዘት

• ግምገማ ለ

እኔ መቼም “ወፍራም” ልጅ አልነበርኩም ፣ ግን የክፍል ጓደኞቼ ካደረጉት የበለጠ ጥሩ 10 ፓውንድ እንደሚመዘን አስታውሳለሁ። እኔ ማንኛውንም የአካል ብቃት እንቅስቃሴ አላደርግም እና ብዙ ጊዜ ማንኛውንም ደስ የማይል ስሜቶችን እና ስሜቶችን ለማቃለል ምግብን እጠቀም ነበር። ማንኛውም ጣፋጭ ፣ የተጠበሰ ወይም ስታርች የማደንዘዣ ውጤት ነበረው ፣ እና ከበላሁ በኋላ የተረጋጋ ፣ ደስተኛ እና የመረበሽ ስሜት ተሰማኝ። ውሎ አድሮ፣ ከመጠን በላይ መብላት የሰውነት ክብደት እንዲጨምር አድርጎኛል፣ ይህም የጭንቀት እና የተስፋ መቁረጥ ስሜት እንዲሰማኝ አድርጎኛል።

በ 12 ዓመቴ የመጀመሪያውን አመጋገብ ጀመርኩ ፣ እና በአሥራዎቹ የዕድሜ ክልል ውስጥ ስገባ ፣ ስፍር ቁጥር የሌላቸው ምግቦችን ፣ የምግብ ፍላጎትን የሚያስታግሱትን እና ማስታገሻዎችን ያለ ስኬት ሞክሬያለሁ። ፍጹም አካል ለማግኘት ያለኝ ፍላጎት ሕይወቴን ተቆጣጠረው። መልኬ እና ክብደቴ ያሰብኩት ብቻ ነበር ፣ እናም ቤተሰቦቼን እና ጓደኞቼን በአባዶቼ አበድኩ።

19 ዓመቴ ሲደርስ 175 ኪሎ ግራም ይመዝን ነበር እና ከክብደቴ ጋር መታገል እንደሰለቸኝ ተረዳሁ። ጤነኛ እና ጤናማ መሆን እፈልግ ነበር ቆዳ መሆን ከምፈልገው በላይ። በወላጆቼ እርዳታ የመብላት መታወክ ሕክምና ፕሮግራም ውስጥ ገብቼ የአመጋገብ ልማዶቼን ለመቆጣጠር የሚያስፈልጉኝን መሣሪያዎች ቀስ በቀስ መማር ጀመርኩ።

በሕክምናው ወቅት ፣ ከአሉታዊ ራስን ምስሌ ጋር እንድስማማ የረዳኝ ቴራፒስት አየሁ። እንደ ስሜቴ በጆርናል ላይ ማውራት እና መጻፍ ያሉ ሌሎች እንቅስቃሴዎች ስሜቴን ከመጠን በላይ ከመብላት የበለጠ ውጤታማ እና ጤናማ መንገዶች እንደሆኑ ተማርኩ። ከበርካታ ዓመታት በላይ ፣ ቀደም ሲል አጥፊ ባህሪዬን በበለጠ ጤናማ ልምዶች ተክቼዋለሁ።

እንደ ሕክምናዬ አካል ፣ ከስሜታዊ ፈውስ ይልቅ ሁሉንም እንደ ሰውነቴ እንደ ነዳጅ ምንጭ የመመገብን አስፈላጊነት ተማርኩ። እንደ አትክልትና ፍራፍሬ ያሉ ጤናማ ምግቦችን መጠነኛ መብላት ጀመርኩ። የተሻለ ምግብ ስመገብ የተሻለ እንደሚሰማኝ አገኘሁ።

የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ማድረግም ጀመርኩ፤ ይህ ደግሞ መጀመሪያ ላይ በምችልበት ጊዜ ከመንዳት ይልቅ በእግር መሄድ ነበር። ብዙም ሳይቆይ ፣ ረዘም ላለ ርቀት እና በፍጥነት ፍጥነት እየተራመድኩ ነበር ፣ ይህም ጠንካራ እና በራስ የመተማመን ስሜት እንዲሰማኝ ረድቶኛል። ፓውንድዎቹ ቀስ ብለው መውረድ ጀመሩ ፣ ግን ከዚህ ጊዜ እኔ አስተዋይ ካደረግሁት በኋላ እነሱ ቆዩ። ክብደትን ማሰልጠን ጀመርኩ፣ ዮጋን እየተለማመድኩ እና አልፎ ተርፎም ለሉኪሚያ ምርምር የበጎ አድራጎት ማራቶን ሰልጥኜ አጠናቅቄያለሁ። በሚቀጥሉት አራት ዓመታት በዓመት 10 ፓውንድ አጣሁ እና ክብደቴን መቀነስ ከስድስት ዓመታት በላይ ጠብቄአለሁ።

ወደ ኋላ መለስ ብዬ ሳስበው ሰውነቴ ያለውን መልክ መለወጤ ብቻ ሳይሆን ስለ ሰውነቴ ያለኝን አመለካከት እንደቀየርኩ ተገነዘብኩ። እኔ ራሴን ለመንከባከብ እና እራሴን ለማሳደግ በየቀኑ ጊዜ እወስዳለሁ እና በአዎንታዊ አስተሳሰብ ባላቸው ሰዎች እና በውስጥ ማንነቴን ከሚያደንቁኝ እና እንዴት እንደሚመስሉኝ አያከብሩኝም። በሰውነቴ ጉድለቶች ላይ አላተኩርም ወይም የትኛውንም ክፍል ለመለወጥ አልፈልግም. ይልቁንም፣ እያንዳንዱን ጡንቻ እና ኩርባ መውደድን ተምሬያለሁ። እኔ ቀጭን አይደለሁም፣ ግን እኔ ለመሆን ያሰብኩት ብቁ፣ ደስተኛ፣ ኩርባ ልጅ ነኝ።

ግምገማ ለ