አልትራራቶን ማካሄድ ምን እንደሚመስል አሳዛኝ እውነታ ነው

ይዘት

• ግምገማ ለ

[የአዘጋጁ ማስታወሻ-ሐምሌ 10 ቀን ፣ ፋራር-ግሬየር በሩጫው ውስጥ ለመወዳደር ከ 25 በላይ አገራት ሯጮችን ይቀላቀላል። ስታስመራው ይህ ለስምንተኛ ጊዜዋ ይሆናል።]

"አንድ መቶ ማይል? ያን ያህል ርቀት መንዳት እንኳን አልወድም!" ያ በጣም እብድ የሆነውን የ ultrarunning ስፖርት ካልገባቸው ሰዎች የማገኘው ዓይነተኛ ምላሽ ነው - ነገር ግን ያንን ርቀት መሮጥ የምወደው ትክክለኛው ምክንያት ይህ ነው እና እንዲያውም የበለጠ። እኔ እስከዚያ ድረስ የመንዳት ሀሳቡን ወድጄዋለሁ ፣ ግን ሩጫ 100 ማይል? ሰውነቴ በሀሳብ ብቻ ይራባል።

ምንም እንኳን ከእሱ ቀላል ቢሆንም ቀላል አያደርገውም። ናሽናል ጂኦግራፊክ በዓለም ላይ በጣም ከባድ የሆነውን ያወጀውን የ 135 ማይል Badwater Ultramarathon ን ሩጫ ለመሮጥ የመጨረሻውን ልምዴን ይውሰዱ። ሯጮች በሞት ሸለቆ ፣ በሶስት ተራራ ክልሎች እና በ 200 ዲግሪ የመሬት ሙቀት ውስጥ ለመሮጥ 48 ሰዓታት አላቸው።

ሰራተኞቼ ሰውነቴን እንዲሸና ለማድረግ ሁሉንም ነገር ሞክረው ነበር። 90 ማይል ነበር፣ በሀምሌ አጋማሽ፣ 125 ዲግሪ - በፕላስተር ላይ ጫማዎችን የሚያቀልጠው የሙቀት አይነት። በ Badwater Ultramarathon ውስጥ ለመሄድ 45 ማይሎች ቀርተውኛል፣ ከ30 ሰአታት በፊት ከመጀመሪያ ክብደቴ በፍጥነት እወርድ ነበር። በሩጫው ውስጥ ችግሮች ነበሩብኝ፣ ነገር ግን እንደ ማንኛውም እጅግ በጣም አስገራሚ ክስተት፣ ይህ ሌላ መሰናክል እንደሆነ እርግጠኛ ነበርኩ፣ እና በመጨረሻም ሰውነቴ እንደሚሸነፍ እና ወደ ኮርሱ እንደምመለስ እርግጠኛ ነበር። እኔ ደግሞ ይህ ከብዙ ስክለሮሲስ (ኤም.ኤስ.) የመነጨ አለመሆኑን አውቃለሁ ፣ ነገር ግን የበለጠ ሰውነቴ ዘርዬን ቀላል እንዲሆን ባለማድረጉ ነው።(ለማመን ማየት ያለብዎትን እነዚህን እብድ የአልትራራቶኖችን ይመልከቱ።)

ከበርካታ ሰአታት በፊት፣ በፓናሚንት ስፕሪንግስ ማይል-72 የፍተሻ ነጥብ በፊት፣ መጀመሪያ በሽንቴ ውስጥ ደም አየሁ። ይህ የሆነበት ምክንያት ሰውነቴ በምእራብ ግዛቶች የ100 ማይል ውድድር 15 ቀናት ብቻ ከመሮጥ ስላላገገመ ነው፣ ከአስጨናቂው የ29 ሰአት ሩጫ ከአንድ ቀን ጥዋት እስከ ሌላው ድረስ። እኔና ሰራተኞቼ ፓናሚንት ስፕሪንግስ ከመድረሱ ጥቂት ቀደም ብሎ ማይሎች ከመድረሳቸው ጥቂት ኪሎ ሜትሮች በፊት አሸዋ ውስጥ (የእኔ ሯጭ ለጊዜው ከውድድሩ ሲወጣ የሚፈለገው መስፈርት) በአሸዋ ውስጥ ለማስቀመጥ ወሰንን። በመኪና ገብተን ሁኔታዬን ለህክምና አስረዳን - ሰውነቴ ለሰዓታት ፈሳሽ እንዳልሰራ እና ለመጨረሻ ጊዜ ምርመራ ካደረግኩ በኋላ ሽንቴ ቀይ የደም ቀለም ያለው ሞካ ቀለም ነው። ሽንቴን እስክትሸና ድረስ ተቀምጬ እንድጠብቅ ስለተገደድኩ የወንዶች ቡድን ውድድሩን ልቀጥል ወይም አልቀጥልም። ከአምስት ሰዓታት በኋላ ፣ ጡንቻዎቼ እንደጨረስኩ እርግጠኛ ነበሩ ፣ እና በቅርቡ ወደ ስውር ሂልስ ምቾት ወደ ቤታችን እንመለሳለን። ነገር ግን ሰውነቴ ምላሽ ሰጠ እና ለህክምና ቡድኑ ከደም ነፃ የሆነ ሽንቴን አሳይቼ ለመቀጠል ብቁ አድርጎኛል። (የአንድ ሯጭ ልምድ ከሌላ እብድ አስቸጋሪ ከሆነው Ultra-Trail du Mont-Blanc ጋር ይመልከቱ።)

ለመቅረፍ ቀጣዩ ነገር? የእኔን ድርሻ ፈልግ። ይህ ማለት ከመጨረሻው በተቃራኒ መንገድ መመለስ ማለት ነው. የአዕምሮዬን ፋንክ ሊያባብሰው የሚችል ምን እንደሆነ አላውቅም። የደከመው ሰራተኞቼ (ሶስት ሴቶች፣ ሁሉም ፕሮፌሽናል ሯጮች፣ ተራ በተራ አብረውኝ እየሮጡ፣ እየመገቡኝ እና በኮርሱ ላይ እንዳልሞት የሚያረጋግጡ) የእኔን ድርሻ ለመፈለግ ወደ ቫናችን ዘልለው ገቡ። ከአንድ ሰአት በኋላ ብስጭቴ መፈጠር ጀመረ። ሰራተኞቼን ፣ “በቃ እንረሳው-ጨርሻለሁ” አልኳቸው። በዛም የእኔ ድርሻ በድንገት ወደ ኮርሱ እንድመለስ የሚጋብዘኝ ሆኖ ታየኝ፣ እንዳቋርጥ አልፈቀደልኝም። እያንዳንዱ ጡንቻ ደክሞ ነበር፣ ጣቶቼ እና እግሮቼ ደማ እና ቋጠሮ ነበሩ። በእግሮቼ እና በብብቶቼ መካከል ያለው መቧጨር በእያንዳንዱ ኃይለኛ የማይነቃነቅ ነፋስ ፍንዳታ የበለጠ ኃይለኛ ሆኖ ተሰማኝ-ግን ወደ ውድድሩ ተመለስኩ። ቀጣይ ማቆሚያ፡ Panamint Springs፣ ማይል 72።

ለመጨረሻ ጊዜ #የሮጥኩበት ትክክለኛ ርቀት በህዳር #2016 በጃቬሊና #100 #ማይል #አልትራ #ማራቶን - እዚሁ ፓሰር ማሪያ፣ #ፊልም #ዳይሬክተር ጌኤል እና #ጓደኛዬ ቢቢ ሕፃን የደከመኝን #እግሬን እያሻሹ ነበር (; እኔ ስለ እኔ (እጥረት) #ስልጠና #ለባድ ውሃ ትንሽ እጨነቃለሁ - የምታገሰውን ህመም አውቃለሁ #መሮጥ #135 #ማይሎች እና #ለማሸነፍ ብዙ #መሰናክሎች እንደሚኖሩ አውቃለሁ እናም እሰጣለሁ እኔ ሁሉንም እሰጥዋለው ከማለት በላይ ውስጤ ነኝ "ለመጨረስ" #ለመጨረስ #7 #እናት #ሯጭ #ተጋድሎ #MS @racetoerasems #ለማንም ለማይችለው #ያላቋረጠ #እሩጫ #ጤናማ #መብላት #ተባረክ

በሻነን ፋራር-ግሪፈር (@ultrashannon) የተጋራ ልጥፍ ጁን 19፣ 2017 በ11፡05 ፒዲቲ

በስምንት ማይል ከፍታ ላይ ወደ አባ ክራውሊ አናት (በሩጫው ውስጥ ከነበሩት ሶስት ዋና ዋና ተራሮች ሁለተኛው) ፣ እንደዚህ ባለ ዘላቂ እና በሚያሳምም ሩጫ ውስጥ ስለመሆኔ ጤንነቴን አጠያይቄያለሁ። ባድዋተርን ስሮጥ ይህ የመጀመሪያዬ ስላልሆነ ምን እንደሚጠብቀኝ አውቅ ነበር እና ያ “ያልተጠበቀው” ነው። ከፍተኛ ደረጃ ላይ ስደርስ 90 ማይል፣ የፍተሻ ነጥብ 4፣ ዳርዊን ትንሽ ጥሩውን መሮጥ እንደምችል አውቅ ነበር። እግሬ ከአስደናቂ ውዝግብ ወደ ወደፊት እንቅስቃሴ ሲሄድ ሕያው ሆኖ ይሰማኝ ጀመር ፣ ግን የሆነ ነገር እንደገና እንደነበረ አውቃለሁ። ሰውነቴ መብላት፣ መጠጣት ወይም መሽናት አልፈለገም። ከርቀት፣ የእኔ ሠራተኞች ቫን ቆመው ወደ ዳርዊን መምጣት ሲጠብቁ አየሁ። እኛ ከባድ ጉዳዮች እንዳሉን ያውቁ ነበር። በዚህ ስፖርት ውስጥ ፈሳሽ ማቀነባበሪያዎች ናቸው በጣም አስፈላጊ. በቂ ካሎሪዎችን እና ፈሳሾችን ስለመመገብ ካልተጠነቀቁ እና ሰውነትዎ ፈሳሽ ካልለቀቀ ኩላሊቶችዎ አደጋ ላይ ናቸው። (እና ICYDK ፣ በትዕግስት ስፖርቶች ወቅት ውሃ ለማጠጣት ከውሃ በላይ ያስፈልግዎታል።) ሁሉንም ነገር ሞክረን ነበር ፣ እና የመጨረሻው ሙከራዎቻችን ጓደኞቻችን ላይ እንዳደረግናቸው የሁለተኛ ደረጃ ት / ቤት ጋጋን ልክ በሞቀ ውሃ ውስጥ እጄን ማስገባት ነበር። ፔይ - ግን ይህ አልሰራም እና አስቂኝ አልነበረም። ሰውነቴ ተከናውኗል እናም ቡድኔ ከውድድሩ እንድገለል ወስኗል። ማክሰኞ ከሰዓት በኋላ ነበር ፣ እና በቀጥታ ከ 36 ሰዓታት በላይ ተነሳሁ። ወደ ሆቴሉ እና ወደሚቀጥለው የፍተሻ ኬላ ማይል 122 ሄድን እና ሯጮች ወደ ውስጥ ሲገቡ በደስታ ፈነደቀን ።አብዛኞቹ እንደኔ የተደበደቡ ይመስሉ ነበር ፣ነገር ግን እኔ እዚያ ተቀምጬ ነበር ፣እራሴን የበለጠ እየደበደብኩ እና "ምን አጠፋሁ?"

በማግስቱ ከሶስት ቀናት በኋላ ለሚካሄደው የቨርሞንት የ100 ማይል ውድድር ወደ ቨርሞንት በረርኩ። ከምሽቱ 4 00 ሰዓት የመነሻ ሰዓት ሌላ ፈተና ነበር ፣ እኔ በዌስት ኮስት ሰዓት ላይ ስለነበርኩ። እግሮቼ ቋጠጠ፣ እናም 92 ማይል ባድዋተር ባደረኩት ሙከራ እንቅልፍ አጥቶኝ ነበር። ከ28 ሰአት ከ33 ደቂቃ በኋላ ግን ጨረስኩት።

በቀጣዩ ወር ሊድቪልን 100 ማይል አልትራቶሮን ለማካሄድ ሞከርኩ። ውድድሩ ከመድረሱ በፊት በነበረው ምሽት በነበረው ኃይለኛ ነጎድጓድ ምክንያት - እና የቅድመ ውድድር ጅራት - እንቅልፍ መተኛት አልቻልኩም። ውድድሩ ከ10,000 ጫማ ከፍታ ላይ ይጀምራል፣ ነገር ግን በ100 ማይል ሩጫ ጠንካራ ስሜት ተሰምቶኝ አያውቅም። የ 50 ማይል መዞሪያ ነጥብ ከመድረሱ በፊት በሩጫ-የተስፋ ማለፊያ ከፍተኛው ደረጃ ላይ ደር almost ነበር-ሰራተኞቼን በእርዳታ ጣቢያ በመጠባበቅ ላይ ሳለሁ። ለአንድ ሰአት ያህል ከተቀመጥኩ በኋላ ኮርሱን መመለስ ነበረብኝ፣ አለዚያ የማቋረጥ ጊዜ ናፈቀኝ። እናም ብቻዬን ሄድኩኝ፣ ወደ ላይ እና የተስፋ ማለፊያ ላይ።

በድንገት ሰማዩ ጥቁር ሆነ ፣ እና ኃይለኛ ዝናብ እና ነፋስ እንደ ቀዝቃዛ ፣ ሹል ምላጭ ፊቴን ይመቱ ነበር። ብዙም ሳይቆይ ከአውሎ ነፋሱ መጠለያ ለማግኘት ከትንሽ ቋጥኝ በታች ተጎንብሼ ነበር። እኔ አሁንም የቀን አለባበሴ አጭር ሱሪ እና አጭር እጀታ ያለው ከላይ ብቻ ነበር ያለኝ። እየበረድኩ ነበር። የሌላ ሯጭ ፓከር ጃኬቱን ሰጠኝ። ቀጠልኩ። ከዚያ በርቀት “ሻኖን ፣ ያ እርስዎ ነዎት” የሚል ሰማሁ? የፊት መብራት እና የዝናብ ማርሽ ይዤ ያገኘችኝ ፓከር፣ ሼሪል ነበረች፣ ግን ጊዜው በጣም ዘግይቷል። ከቅዝቃዜ የተነሳ ትግሉ ተሰማኝ፣ እና ሰውነቴ ሃይፖሰርሚክ መሆን ጀመረ። እኔ ቼሪል እና እኔ ሰዓቶቻችንን በተራራ ሰዓት ላይ ማድረጋችንን ረስተን እና ተጨማሪ ሰዓት እንዳለን አስበን ነበር ፣ ስለዚህ ሰውነቴን ወደ ቀደመ ሁኔታው ​​ለመመለስ ቀላል አድርገን ነበር። ወደሚቀጥለው የእርዳታ ጣቢያ ስንደርስ ሞቅ ያለ ቸኮሌት እና ትኩስ ሾርባ ይዤ፣ የደረቀ ልብሴን ለመቀየር አስቤ ነበር፣ የፍተሻ ኬላውን መቆራረጥ እንደናፈቀን ተረዳሁ። ከውድድሩ ተሳብኩ።

ታሪኮቼን ስጋራ ብዙ ሰዎች ለምን እራስዎን ያሠቃያሉ? ግን እንደዚህ አይነት ታሪኮች ናቸው ሰዎች ይፈልጋሉ ስለ ማወቅ. “አዎ ታላቅ ውድድር ነበረኝ ፣ ምንም ነገር አልተሳካም!” ብየ ምን ያህል አሰልቺ ይሆንብኛል? በማንኛውም የጽናት ስፖርት ውስጥ እንደዚህ አይደለም የሚሰራው። ሁልጊዜ ከግዛቱ ጋር የሚመጡ ተግዳሮቶች እና አእምሮን የሚያደናቅፉ መሰናክሎች አሉ።

ለምን አደርገዋለሁ? ለምን ለበለጠ እመለሳለሁ? በ ultramarathon ሩጫ ስፖርት ውስጥ እውነተኛ ገንዘብ የለም። እኔ ታላቅ ሯጭ አይደለሁም። በስፖርቴ እንደ ብዙዎቹ ጎበዝ ወይም ተሰጥኦ አይደለሁም። እኔ መሮጥ የምወድ እናት ነኝ - እና በጣም ርቆ በሄደ ቁጥር የተሻለ ነው። ለተጨማሪ የምመለሰው ለዚህ ነው - መሮጥ የእኔ ፍላጎት ነው። በ 56 ዓመቴ፣ ሩጫ፣ የሰውነት ክብደት ማሰልጠን እና ጤናማ አመጋገብ ላይ ማተኮር በህይወቴ ጥሩ ቅርፅ እንድይዝ እየረዳኝ እንደሆነ ይሰማኛል። ሳልጠቅስ፣ MSን ለመዋጋት የሚረዳኝ ይመስለኛል። Ultrarunning ከ 23 ዓመታት በላይ የህይወቴ አካል ሆኖ ቆይቷል ፣ እና አሁን እኔ የማንነቴ አካል ነው። ምንም እንኳን አንዳንዶች 100 ማይሎች ወጣ ገባ ተራሮች እና በጁላይ ወር በሞት ሸለቆ ውስጥ 135 ማይሎች መሮጥ ቢሰማቸውም ለሰውነት በጣም ከባድ እና ጎጂ ሊሆን ቢችልም እኔ ግን አለመስማማት አለብኝ። ለዚህ እብድ ስፖርቴ ሰውነቴ ሰልጥኗል፣ ተዘጋጅቷል እና ተገንብቷል።

እብድ አትበሉኝ። ብቻ የተሰጠ።

ግምገማ ለ