በ 7 ሳምንታት ውስጥ ከ 3 ማይል ወደ 13.1 እንዴት እንደሄድኩ

ይዘት

• ግምገማ ለ

በደግነት ለመናገር ፣ ሩጫ የእኔ ጠንካራ ልብስ ሆኖ አያውቅም። ከአንድ ወር በፊት፣ እስካሁን ከሮጥኩት በጣም የራቀው ወደ ሶስት ማይል አካባቢ ነበር። በረጅሙ ሩጫ ውስጥ ነጥቡን ወይም ደስታን በጭራሽ አላየሁም። በእውነቱ ፣ አንድ ጊዜ ከወንድ ጓደኛዬ ጋር ሩጫን ለማስወገድ ለስፖርቱ አለርጂ አንድ አሳማኝ ክርክር አቅርቤ ነበር። (ተዛማጅ: አንዳንድ የሰውነት ዓይነቶች ለመሮጥ ያልተገነቡ ናቸው?)

ስለዚህ ፣ ባለፈው ወር በቫንኩቨር በሉሉሞን የባሕር ዌይዝ ግማሽ ማራቶን ላይ ለጓደኞቼ እና ለቤተሰቦቼ እንደምሳተፍ ስነግራቸው ምላሾች ግራ ተጋብተዋል። አንዳንዶቹ በጣም ጨካኝ ነበሩ - “አትሮጡም ፣ ያንን ማድረግ አይችሉም።”

ያም ሆኖ መሰናዶው አስደሳች ነበር፡ ትክክለኛ የሩጫ ስኒከር መግዛት፣ የጀማሪ የስልጠና እቅዶችን መመርመር፣ ስለ መጀመሪያው ውድድር ልምዳቸው ከባልደረቦቻቸው ጋር መነጋገር እና ካርቶን የኮኮናት ውሃ መግዛት የትርፍ ጊዜ ማሳለፊያዎች ሆኑ። ነገር ግን መሣሪያው እየከመረ እያለ ፣ ወደ ትክክለኛው ሥልጠና ሲመጣ የማሳየው ያነሰ ነበር።

ስልጠና ምን እንደሆነ አውቅ ነበር ተብሎ ይታሰባል። ለመምሰል (ያውቃሉ ፣ የአጫጭር ሩጫዎች ድብልቅ ፣ የጥንካሬ ስልጠና እና ረጅም ሩጫዎች ፣ ማይሌጅ ቀስ በቀስ በመገንባት) ፣ ግን ውድድሩ ከመድረሱ በፊት ያሉት ሳምንታት በእርግጥ ከስራ በኋላ አንድ ማይል ወይም ሁለት ያካተቱ ነበሩ ፣ ከዚያ ወደ አልጋ (ወደ መከላከያዬ ፣ የሁለት ሰዓት መጓጓዣ ማለት ብዙውን ጊዜ እስከ ምሽቱ 9 ሰዓት ድረስ መሮጥ አልጀመርኩም)። በሂደት እጦት ተስፋ ቆረጥኩ-በጣም ጥሩው እውነተኛ የቤት እመቤቶች በትሬድሚል ቲቪ ላይ የማራቶን ውድድሮች ድንበሬን አልገፋኝም። (ተዛማጅ-ለመጀመሪያው ግማሽ ማራቶንዎ የ 10 ሳምንት የሥልጠና ዕቅድ)

እንደ ጀማሪ (ለማሠልጠን ሰባት ሳምንታት ብቻ) ፣ ምናልባት እኔ ሊሆን ይችላል የሚለውን መረዳት ጀመርኩ ነበር ከራሴ በላይ። ሁሉንም ነገር ለማስኬድ እንደማልሞክር ወሰንኩ። ግቤ - በቀላሉ መጨረስ።

በመጨረሻ፣ የተረገመው ትሬድሚል ላይ የስድስት ማይል ምልክት (የሶስት ደቂቃ ሩጫ እና የሁለት የእግር ጉዞ ጥምረት) ደረስኩ - አበረታች ምዕራፍ ነው፣ ግን የ10ሺህ እንኳ ዓይን አፋር። ነገር ግን የ SeaWheeze ቀን እንደ ዓመታዊው የፔፕ ስሚር ቢቀሰቀስም ፣ ሥራ የበዛብኝ መርሐ ግብር ጥረትን ላለማድረግ ቀላል አድርጎልኛል። ውድድሩ ሊካሄድ አንድ ሳምንት ሲቀረው ፎጣውን ጎል ላይ አውጥቼ ወደ አጋጣሚው ለመተው ወሰንኩ።

በቫንኩቨር ውስጥ እንደነካሁ ፣ በጣም ተደሰትኩ-ለልምዱ እና ለስታንሊ ፓርክ-ውብ ዕይታ እና እራሴን ሳላፍር ወይም ሳላጎዳ 13.1 ማይልን ሁሉ ማለፍ እችል ነበር የሚል ተስፋ ነበረኝ። (በቪዬል ለመጀመሪያ ጊዜ በበረዶ መንሸራተቻ ልምዴ ላይ ከተራራው ላይ መውረድ ነበረብኝ።)

ያም ሆኖ ፣ በሩጫ ቀን ከጠዋቱ 5 45 ሰዓት ላይ ማንቂያዬ ሲጠፋ ፣ ወደ ኋላ ለመውጣት ተቃርቤ ነበር። ("አደረግሁ ማለት አልችልም? ማን ያውቃል?") አብረውኝ የሚሮጡ ሯጮች የማራቶን አርበኛዎች ነበሩ የግል ምርጦችን ለመስበር - ማይል ሰአታቸውን ለሁለተኛው በእጃቸው ላይ ጽፈው ቫዝሊን ቀባው። እግሮች። ለከፋው ተዘጋጀሁ።

ከዚያ እኛ ጀመርን-እና የሆነ ነገር ተለውጧል። ማይሎች ማከማቸት ጀመሩ። በግማሽ ጊዜ በእግር ለመራመድ ባንኪንግ ፣ በእውነቱ ማቆም አልፈልግም ነበር። የአድናቂዎቹ ኃይል-ሁሉም ከጎተቱ ንግሥቶች እስከ ቀዘፋ አሳላፊዎች በፓስፊክ ውስጥ-እና የወደቀው በጣም የሚያምር መንገድ ከማንኛውም ብቸኛ ሩጫ ጋር ተወዳዳሪ የለውም። በሆነ መንገድ ፣ በሆነ መንገድ ፣ እኔ አዝናለሁ ለማለት ደፍሬ ነበር። (ተዛማጆች፡- ለማራቶን ለማሰልጠን 4 ያልተጠበቁ መንገዶች)

ምን ያህል እንደሄድኩ የሚነግሩኝ ማይል ጠቋሚዎች እና የእጅ ሰዓት ስለሌለ፣ በቀላሉ መሄዴን ቀጠልኩ። ገደቤ ላይ ለመድረስ እንደተቃረብኩ ሲሰማኝ፣ በአጠገቤ ያለችውን ሯጭ በምን ያህል ማይል እንደምንጓዝ ታውቅ እንደሆነ ጠየቅኳት። እሷ ነገረችኝ 9.2. ምልክት: አድሬናሊን። ከሳምንታት በፊት ከሮጥኩት አራት ማይሎች ብቻ ሲቀሩ-መሄዴን ቀጠልኩ። ትግል ነበር። (እኔ በሁሉም ጣቶች ላይ ማለት ይቻላል በአረፋዎች አብሬያለሁ።) እና ፣ አንዳንድ ጊዜ ፣ ​​ፍጥነቴን መቀነስ ነበረብኝ። ነገር ግን በመጨረሻው መስመር ላይ መሮጥ (በእውነቱ እየሮጥኩ ነበር!) በእውነት አስደሳች ነበር-በተለይም በጂም ክፍል ውስጥ አንድ ማይል ለመሮጥ ከተገደደችበት ጊዜ ጀምሮ አሁንም የሚያሠቃዩ ብልጭታዎች ላለው ሰው።

ሁልጊዜም ሯጮች የሩጫ ቀን አስማትን፣ ኮርሱን፣ ተመልካቾችን እና በእነዚህ ዝግጅቶች ላይ ያለውን ጉልበት ሲሰብኩ እሰማለሁ። እኔ እንደማስበው በጭራሽ አላመንኩም ነበር ። ግን ለመጀመሪያ ጊዜ ድንበሬን ለመፈተሽ ችያለሁ። ለመጀመሪያ ጊዜ ለእኔ ትርጉም ነበረው.

የእኔ ‘ብቻ ክንፍ’ ስትራቴጂ የምደግፈው አይደለም። ግን ለእኔ ሠርቷል። እና ወደ ቤት ከመጣሁ በኋላ እኔ የበለጠ የአካል ብቃት ፈተናዎችን እወስዳለሁ - ቡት ካምፖች? የሰርፍ ስፖርቶች? እኔ ሁላ ጆሮ ነኝ።

በተጨማሪም ያቺ ልጅ በአንድ ወቅት ለመሮጥ አለርጂ የነበረባት? እሷ በዚህ ሳምንት መጨረሻ ለ 5 ኪ ተመዝግባለች።

ግምገማ ለ