“የተቀመጠው ነርስ” የጤና እንክብካቤ ኢንዱስትሪ እንደ እሷ ያሉ ብዙ ሰዎችን ለምን ይፈልጋል
ይዘት
transverse myelitis እንዳለኝ ሲታወቅ የ5 ዓመቴ ልጅ ነበርኩ። ብርቅዬው የኒውሮሎጂ በሽታ የአከርካሪ ገመድ ክፍል በሁለቱም በኩል እብጠት ያስከትላል ፣ የነርቭ ሴል ፋይበርን ይጎዳል እና ከአከርካሪ ገመድ ነርቭ ወደ ሌላው የሰውነት አካል የሚላኩ መልዕክቶችን ያቋርጣል። ለእኔ ፣ ያ ወደ ህመም ፣ ድክመት ፣ ሽባነት እና የስሜት ህዋሳት ችግሮች ከሌሎች ጉዳዮች ጋር ይተረጎማል።
ምርመራው ህይወትን የሚቀይር ነበር፣ ነገር ግን በተቻለ መጠን "የተለመደ" ስሜት እንዲሰማኝ የምፈልግ ቆራጥ ትንሽ ልጅ ነበርኩ። ምንም እንኳን ህመም ቢሰማኝ እና መራመዴ አስቸጋሪ ቢሆንም ፣ መራመጃ እና ክራንች በመጠቀም የምችለውን ያህል ተንቀሳቃሽ ለመሆን ሞከርኩ። ሆኖም 12 ዓመት ሲሆነኝ ዳሌዬ በጣም ደካማ እና ህመም ሆኖብኛል። ከጥቂት ቀዶ ጥገናዎች በኋላም ዶክተሮች የመራመድ አቅሜን ሊመልሱልኝ አልቻሉም።
ወደ ጉርምስና ዕድሜዬ ስሄድ ዊልቸር መጠቀም ጀመርኩ። እኔ ማን እንደሆንኩ ለማወቅ የቻልኩበት ዕድሜ ላይ ነበር ፣ እና የምፈልገው የመጨረሻው ነገር “አካል ጉዳተኛ” የሚል መለጠፍ ነበር። እ.ኤ.አ. በ2000ዎቹ መጀመሪያ ላይ፣ ያ ቃል በጣም ብዙ አሉታዊ ፍችዎች ስለነበረው፣ የ13 አመት ልጅ ሳለሁ እንኳን፣ በደንብ አውቃቸው ነበር። “አካል ጉዳተኛ” መሆን አቅመ ቢስ መሆንዎን ያመለክታል ፣ እናም ሰዎች እኔን እንዳዩኝ የተሰማኝ እንደዚህ ነበር።
ትግል ብቸኛው መንገድ ወደፊት መሆኑን የሚያውቁትን በቂ መከራ ያዩ የመጀመሪያ ትውልድ ስደተኞች የሆኑ ወላጆች በማግኘቴ እድለኛ ነበርኩ። ለራሴ እንዳዝን አልፈቀዱልኝም። እነሱ እኔን ለመርዳት እዚያ እንደማይገኙ ያህል እርምጃ እንድወስድ ፈልገው ነበር። በወቅቱ ለእነሱ የጠላኋቸውን ያህል ፣ ጠንካራ የነፃነት ስሜት ሰጠኝ።
ገና ከልጅነቴ ጀምሮ በተሽከርካሪ ወንበሬ የሚረዳኝ ሰው አላስፈለገኝም። ቦርሳዬን የሚሸከም ወይም መታጠቢያ ቤት ውስጥ የሚረዳኝ ሰው አላስፈለገኝም። በራሴ አሰብኩት። የሁለተኛ ደረጃ ሁለተኛ ደረጃ ተማሪ እያለሁ፣ ወደ ትምህርት ቤት እንድመለስ እና በወላጆቼ ላይ ሳልተማመን የምድር ውስጥ ባቡርን ብቻዬን መጠቀም ጀመርኩ። አልፎ ተርፎም ክፍልን እየዘለልኩ እና በተሽከርካሪ ወንበር ከተጠቀምኩበት ሁኔታ ሁሉንም ለማዘናጋት ችግር ውስጥ እየገባሁ አመፀኛ ሆንኩ።
መምህራን እና የትምህርት ቤት አማካሪዎች “እኔ ሦስት ሴት” ያለኝ ሰው እንደሆንኩ ነግረውኛል ፣ ማለትም እኔ ጥቁር ፣ ሴት እና አካል ጉዳተኛ ስለሆንኩ ፣ በዓለም ውስጥ መቼም ቦታ አላገኝም ማለት ነው።
አንድሪያ ዳልዜል፣ አር.ኤን.
ምንም እንኳን እኔ እራሴ እራሴ ብሆንም ፣ ሌሎች አሁንም በሆነ መንገድ ያነሱኝ እንደሆኑ ይሰማኝ ነበር። የሁለተኛ ደረጃ ትምህርቴን ከተማሪዎች ጋር ተንከባለልኩ። መምህራን እና የትምህርት ቤት አማካሪዎች እኔ በእነሱ ላይ "ሶስት ምቶች" ያለኝ ሰው እንደሆንኩ ነገሩኝ ይህም ማለት ጥቁር ስለሆንኩ ሴት እና አካል ጉዳተኛ ስለሆንኩ በአለም ላይ ቦታ አላገኘሁም። (ተዛማጅ: በአሜሪካ ውስጥ እንደ ጥቁር ፣ ግብረ ሰዶማዊ ሴት ምን ይመስላል)
ብወድቅም ለራሴ ራዕይ ነበረኝ። እኔ ያሰብኩትን ማንኛውንም ነገር ለማድረግ ብቁ እና ብቁ እንደሆንኩ አውቅ ነበር - ተስፋ መቁረጥ አልቻልኩም።
የእኔ መንገድ ወደ ነርሲንግ ትምህርት ቤት
በ 2008 ኮሌጅ ጀመርኩ, እና አቀበት ጦርነት ነበር. እንደገና እራሴን ማረጋገጥ እንዳለብኝ ተሰማኝ። ሁሉም ስላላዩኝ ሀሳባቸውን አስቀድመው ወስነዋል እኔ- የተሽከርካሪ ወንበርን አዩ። እኔ እንደማንኛውም ሰው ለመሆን ፈልጌ ነበር ፣ ስለዚህ እኔ ለመገጣጠም የምችለውን ሁሉ ማድረግ ጀመርኩ። ያ ማለት ወደ ግብዣዎች መሄድ ፣ መጠጣት ፣ ማኅበራዊ ግንኙነት ማድረግ ፣ ዘግይቶ መተኛት ፣ እና ሌሎች አዲስ ተማሪዎች የሚያደርጓቸውን ነገሮች ሁሉ እኔ የአጠቃላይ አካል ለመሆን የኮሌጅ ተሞክሮ። ጤንነቴ መታመም መጀመሩ ምንም አልሆነም።
"መደበኛ" ለመሆን በመሞከር ላይ ያተኮረ ስለነበር ሙሉ በሙሉ ሥር የሰደደ በሽታ እንዳለብኝ ለመርሳት ሞከርኩ። መጀመሪያ መድኃኒቴን አወጣሁ ፣ ከዚያ ወደ ሐኪም ቀጠሮዎች መሄድ አቆምኩ። ሰውነቴ ጠነከረ ፣ ጠበበ ፣ እና ጡንቻዎቼ ያለማቋረጥ እየተንከባለሉ ነበር ፣ ግን የሆነ ችግር እንዳለ አምኖ መቀበል አልፈለኩም። ጤንነቴን ቸል እያልኩ እስከ ሕይወቴ ሊወስድ በሚችል ሙሉ ሰውነት ኢንፌክሽን ወደ ሆስፒታሉ አረፍኩ።
በጣም ታምሜ ስለነበር ከትምህርት ቤት መውጣት እና የደረሰብኝን ጉዳት ለማስተካከል ከ20 በላይ ሂደቶችን ማድረግ ነበረብኝ። የመጨረሻ ሂደቴ በ2011 ነበር፣ ግን በመጨረሻ እንደገና ጤነኛ ለመሆን ሌላ ሁለት አመት ፈጅቶብኛል።
በተሽከርካሪ ወንበር ላይ ነርስ አይቼ አላውቅም ነበር - እና ያ የእኔ ጥሪ እንደ ሆነ አውቃለሁ።
አንድሪያ ዳልዜል፣ አር.ኤን.
በ 2013 ኮሌጅ ውስጥ እንደገና ተመዝግቤያለሁ። እኔ ዶክተር የመሆን ዓላማዬ እንደ ባዮሎጂ እና ኒውሮሳይንስ ዋና ጀመርኩ። ነገር ግን ዲግሪዬን ከጨረስኩ ሁለት ዓመት ሲሆነኝ ዶክተሮች በሽታውን እንጂ በሽተኛውን እንደማይወስዱ ተገነዘብኩ. ልክ እንደ ነርሶቼ በህይወቴ ዘመን ሁሉ እንዳደረጉት ሁሉ እጅ ለእጅ ተያይዘው ለመስራት እና ሰዎችን ለመንከባከብ የበለጠ ፍላጎት ነበረኝ። በህመም ጊዜ ነርሶች ሕይወቴን ለውጠዋል። እሷ እዛ መገኘት ሳትችል እናቴን ቦታ ያዙት፣ እና እኔ ሮክ ስር እንዳለሁ ሲሰማኝ እንዴት ፈገግ እንደሚያደርጉኝ ያውቁ ነበር። ነገር ግን በተሽከርካሪ ወንበር ላይ ያለች ነርስ አይቼ አላውቅም ነበር - እናም ጥሪዬ መሆኑን በዚህ አውቃለሁ። (ተዛማጅ ፦ የአካል ብቃት ሕይወቴን ታደገ - ከአምputቴ እስከ ክሮስፌት አትሌት)
ስለዚህ የመጀመሪያ ዲግሪዬን ሁለት ዓመት ከሞላሁ በኋላ የነርሲንግ ትምህርት ቤት ማመልከቻ አስገብቼ ገባሁ።
ልምዱ ከጠበቅሁት በላይ በጣም ከባድ ነበር። ኮርሶቹ እጅግ ፈታኝ ብቻ ሳይሆኑ እኔ የአባቴ መስሎ ለመታገል ታገልኩ። እኔ በ 90 ተማሪዎች ቡድን ውስጥ ከስድስት አናሳዎች አንዱ ነበር እና አካል ጉዳተኛ ብቻ ነበርኩ። በየቀኑ ማይክሮአገሬሽን እሰራ ነበር። ክሊኒኮች (“በመስክ ውስጥ” የነርሲንግ ትምህርት ክፍል) ውስጥ ስገባ ፕሮፌሰሮች በእኔ አቅም ተጠራጥረዋል ፣ እና ከማንኛውም ተማሪ በበለጠ ክትትል ይደረግልኝ ነበር። በንግግሮች ወቅት ፕሮፌሰሮች አካል ጉዳተኞችን እና ዘርን አጸያፊ ሆኖ ባየሁበት መንገድ ተናግረው ነበር፣ ነገር ግን ኮርሱን እንዳሳልፍ እንዳይፈቅዱኝ በመፍራት ምንም ማለት የማልችል ሆኖ ተሰማኝ።
እነዚህ ችግሮች ቢኖሩም እኔ ተመረቅኩ (እንዲሁም የመጀመሪያ ዲግሪዬን ለመጨረስ ተመለስኩ) እና በ 2018 መጀመሪያ ላይ ልምምድ አርኤን ሆንኩ።
እንደ ነርስ ሥራ ማግኘት
ከነርሲንግ ትምህርት ቤት ከተመረቅኩ በኋላ ግቤ ከባድ ወይም ለሕይወት አስጊ የሆኑ ጉዳቶች፣ ሕመሞች እና መደበኛ የጤና ችግሮች ላጋጠማቸው ሕመምተኞች የአጭር ጊዜ ሕክምና ወደሚያደርገው አጣዳፊ እንክብካቤ ውስጥ መግባት ነበር። እዚያ ለመድረስ ግን ልምድ ያስፈልገኝ ነበር።
ወደ ኬዝ አስተዳደር ከመግባቴ በፊት የካምፕ ጤና ዳይሬክተር ሆኜ ሥራዬን ጀመርኩ፣ ይህም ፈጽሞ የጠላሁት። እንደ ኬዝ አስተዳዳሪ፣ የእኔ ስራ የታካሚዎችን ፍላጎት መገምገም እና የተቋሙን ሀብቶች በተሻለ መንገድ ለማሟላት መርዳት ነበር። ሆኖም ሥራው ብዙውን ጊዜ አካል ጉዳተኞችን እና ሌሎች ልዩ የሕክምና ፍላጎቶችን የሚፈልጉትን እንክብካቤ እና አገልግሎት ማግኘት እንደማይችሉ መንገርን ያካትታል። ሰዎች ቀን ከሌት እንዲዋረዱ ማድረጉ በስሜታዊነት አድካሚ ነበር - በተለይም ከሌሎች ከሌሎች የጤና ባለሙያዎች በተሻለ ሁኔታ ከእነሱ ጋር መገናኘት ስለምችል።
ስለዚህ ፣ እኔ የበለጠ እንክብካቤ መስጠት የምችልበት በአገሪቱ ዙሪያ ባሉ ሆስፒታሎች ውስጥ የነርሲንግ ሥራዎችን በጥብቅ ማመልከት ጀመርኩ። በዓመት ውስጥ፣ ከነርስ አስተዳዳሪዎች ጋር 76 ቃለ-መጠይቆችን አድርጌያለሁ—ይህ ሁሉ የሆነው ግን ውድቅ ተደርጎ ነበር። ኮሮናቫይረስ (ኮቪድ -19) እስኪመታ ድረስ ተስፋዬ አልቀረም።
በኮቪድ-19 ጉዳዮች ላይ በአከባቢው ከፍተኛ ጭማሪ በመጨናነቅ የኒው ዮርክ ሆስፒታሎች ለነርሶች ጥሪ አቅርበዋል ። እኔ የምረዳበት ማንኛውም መንገድ ካለ ለማየት ምላሽ ሰጠሁ ፣ እና በጥቂት ሰዓታት ውስጥ ከአንዱ ጥሪ አገኘሁ። አንዳንድ የመጀመሪያ ጥያቄዎችን ከጠየቁ በኋላ እንደ ኮንትራት ነርስ ቀጠሩኝ እና በሚቀጥለው ቀን ምስክርነቴን እንድመጣ ጠየቁኝ። በይፋ እንዳደረግሁት ተሰማኝ።
በማግስቱ፣ በአንድ ጀምበር አብሬው የምሠራው ክፍል ውስጥ ከመመደቤ በፊት ኦረንቴሽን አለፍኩ። ለመጀመሪያው ፈረቃ እስክታይ ድረስ ነገሮች ለስላሳ ነበሩ። የክፍሉ ነርስ ዳይሬክተር እራሴን ባስተዋወቅኩ በሰከንዶች ውስጥ ወደ እኔ ጎትቶ እኔ ማድረግ ያለብኝን ማስተናገድ አልችልም ብላ ነገረችኝ። አመሰግናለሁ ፣ ተዘጋጅቼ መጥቼ በወንበሬ ምክንያት ታድለኛለች ወይ ብዬ ጠየኳት። እኔ በ HR በኩል ማግኘት መቻሌ ምንም ትርጉም እንደሌለው ነገርኳት ፣ ገና እሷ እዚያ መሆን የማይገባኝ ሆኖ ተሰማኝ። እንዲሁም በአካል ጉዳተኛነቴ ምክንያት የሥራ ዕድሎችን ልትከለክለኝ እንደማትችል በግልጽ የሚናገረውን የሆስፒታሉን የእኩል ሥራ ዕድል (EEO) ፖሊሲ አስታወስኳት።
ዝም ብየ ከቆየሁ በኋላ ቃናዋ ተለወጠ። እንደ ነርስ ባለኝ ችሎታ እንድታምነኝ እና እንደ ሰው እንድታከብረኝ ነገርኳት—እናም ተሳካ።
በግንባር መስመሮች ላይ መሥራት
በሚያዝያ ወር በስራዬ በመጀመሪያው ሳምንት በንፁህ ክፍል ውስጥ እንደ ኮንትራት ነርስ ተመደብኩ። ኮቪድ-19 ባልሆኑ ታማሚዎች እና በኮቪድ-19 እንዳይያዙ በተደረጉት ላይ ሠርቻለሁ። በዚያ ሳምንት፣ በኒውዮርክ ጉዳዮች ፈንድተው ተቋማችን ተጨናንቋል። የአተነፋፈስ ስፔሻሊስቶች COVID-ያልሆኑ በሽተኞችን በአየር ማናፈሻ ላይ ለመንከባከብ እየታገሉ ነበር እና በቫይረሱ ምክንያት የመተንፈስ ችግር ያለባቸው ሰዎች ቁጥር. (ተዛማጅ: ለኮሮቫቫይረስ ወደ ሆስፒታል ለመሄድ የኤአርሲ ዶክተር ምን ማወቅ እንደሚፈልግ)
የሁሉም እጅ-ላይ-የመርከቧ ሁኔታ ነበር። እኔ እንደ ብዙ ነርሶች ፣ በአየር ማናፈሻ እና ምስክርነቶች በላቀ የልብ ሕይወት ድጋፍ (ACLS) ውስጥ ልምድ ስለነበረኝ ፣ ያልበከሉትን የአይ.ሲ.ፒ. ህመምተኞችን መርዳት ጀመርኩ። እነዚህ ክህሎቶች ያላቸው ሁሉ የግድ አስፈላጊ ነበሩ።
እንዲሁም አንዳንድ ነርሶች በአየር ማናፈሻ መሳሪያዎች ላይ ያሉትን መቼቶች እና የተለያዩ ማንቂያዎች ምን ማለት እንደሆኑ እንዲሁም በአጠቃላይ በአየር ማናፈሻ ላይ ያሉ ታካሚዎችን እንዴት እንደሚንከባከቡ ረዳሁ።
የኮሮናቫይረስ ሁኔታ እየተባባሰ ሲመጣ ፣ የአየር ማናፈሻ ልምድ ያላቸው ብዙ ሰዎች ያስፈልጉ ነበር። ስለዚህ፣ ብቸኛ ስራዬ የታካሚዎችን ጤና እና መሠረታዊ ነገሮች መከታተል ወደነበረበት ወደ COVID-19 ክፍል ተንሳፍፌ ነበር።
አንዳንድ ሰዎች አገገሙ። አብዛኞቹ አላደረጉም። የሟቾችን ብዛት ማስተናገድ አንድ ነገር ነበር ፣ ነገር ግን ሰዎች ብቻቸውን ሲሞቱ ፣ የሚወዷቸው ሰዎች ሳይይዙዋቸው ሌላ ሌላ አውሬ ነበር። እንደ ነርስ ፣ ያ ኃላፊነት በእኔ ላይ እንደወደቀ ተሰማኝ። እኔና አብረውኝ ያሉ ነርሶች ለታካሚዎቻችን ብቸኛ ተንከባካቢ መሆን እና የሚያስፈልጋቸውን ስሜታዊ ድጋፍ ልንሰጣቸው ነበረብን። ያ ማለት ቤተሰቦቻቸው እራሳቸው ለማድረግ በጣም ደካማ በነበሩበት ጊዜ FaceTiming ወይም ውጤቱ አስከፊ በሚመስልበት ጊዜ አዎንታዊ እንዲሆኑ ማሳሰብ - እና አንዳንድ ጊዜ የመጨረሻ እስትንፋሳቸውን ሲወስዱ እጃቸውን ይይዙ ነበር። (ተዛማጅ-ይህ ነርስ-ዞሮ-ሞዴል ለምን ከ COVID-19 ወረርሽኝ የፊት መስመር ጋር ተቀላቀለ)
ሥራው ከባድ ነበር፣ ግን ነርስ በመሆኔ የበለጠ ኩራት አልነበረኝም። በኒውዮርክ ጉዳዮች እየቀነሱ ሲሄዱ፣ አንድ ጊዜ ትጠራጠርኝ የነበረችው የነርስ ዳይሬክተር፣ ቡድኑን በሙሉ ጊዜ ለመቀላቀል እንዳስብ ነገረችኝ። ምንም እንኳን ምንም የምወደው ነገር ባይኖርም በሙያዬ ሁሉ ካጋጠመኝ እና ካጋጠመኝ መድልዎ አንጻር ያ ቀላል ከመናገር የበለጠ ቀላል ሊሆን ይችላል።
ወደ ፊት ሲንቀሳቀስ ለማየት ተስፋ አደርጋለሁ
አሁን በኒው ዮርክ ውስጥ ያሉ ሆስፒታሎች የኮሮናቫይረስ ሁኔታ በቁጥጥር ስር ስለዋለ ብዙዎች ተጨማሪ ተቀጣሪዎቻቸውን ሁሉ ይለቃሉ። ኮንትራቴ የሚያበቃው በጁላይ ነው፣ እና ምንም እንኳን የሙሉ ጊዜ የስራ መደብን ብጠይቅም ጉዳዩን እያጣራሁ ነው።
ይህንን ዕድል ለማግኘት ለእኔ ዓለም አቀፍ የጤና ቀውስ መውሰዱ የሚያሳዝን ቢሆንም ፣ በአደጋ ጊዜ እንክብካቤ ውስጥ ለመሥራት የሚያስፈልጉኝ ነገሮች እንዳሉኝ አረጋግጧል። የጤና አጠባበቅ ኢንዱስትሪው ለመቀበል ዝግጁ ላይሆን ይችላል።
በጤና እንክብካቤ ኢንዱስትሪ ውስጥ እንደዚህ ዓይነቱን አድልዎ ካጋጠመው ብቸኛ ሰው ርቄ ነኝ። በ Instagram ላይ ያለኝን ተሞክሮ ማካፈል ከጀመርኩ ፣ በትምህርት ቤት ያደረጉትን ነገር ግን ምደባ ማግኘት ያልቻሉ ስፍር ቁጥር የሌላቸው የአካል ጉዳተኞች ነርሶች ታሪኮችን ሰማሁ። ብዙዎች ሌላ ሙያ እንዲያገኙ ተነግሯቸዋል። ምን ያህል የሚሰሩ ነርሶች የአካል እክል እንዳለባቸው በትክክል አይታወቅም፣ ግን ምን ነው። በአካል ጉዳተኞች ነርሶች ግንዛቤ እና አያያዝ ላይ ለውጥ አስፈላጊነት ግልፅ ነው።
ይህ መድልዎ በጤና እንክብካቤ ኢንዱስትሪ ላይ ከፍተኛ ኪሳራ ያስከትላል። ስለ ውክልና ብቻ አይደለም; ስለ ታካሚ እንክብካቤም ጭምር ነው። የጤና እንክብካቤ በሽታውን ከማከም በላይ መሆን አለበት. እንዲሁም ለታካሚዎች ከፍተኛ ጥራት ያለው የህይወት ጥራት ስለመስጠት መሆን አለበት.
የጤና አጠባበቅ ስርዓትን የበለጠ ተቀባይነት ለማግኘት መለወጥ ከባድ ሥራ መሆኑን ተረድቻለሁ። ግን ስለ እነዚህ ጉዳዮች ማውራት መጀመር አለብን. ፊት ላይ ሰማያዊ እስኪሆን ድረስ ስለእነሱ ማውራት አለብን።
አንድሪያ ዳልዜል ፣ አር.
ወደ ክሊኒካዊ ልምምድ ከመግባቴ በፊት አካል ጉዳተኛ እንደመሆኔ፣ ማህበረሰባችንን ከሚረዱ ድርጅቶች ጋር ሰርቻለሁ። የአካል ጉዳተኛ ሰው በዕለት ተዕለት ሕይወት ውስጥ በተሻለ ሁኔታ እንዲሠራ ስለሚያስፈልገው ሀብቶች አውቃለሁ። ለተሽከርካሪ ወንበር ተጠቃሚዎች እና ከከባድ ሥር የሰደደ ሕመሞች ጋር ለሚታገሉ ሰዎች ስለዚያ የቅርብ ጊዜ መሣሪያዎች እና ቴክኖሎጂ ወቅታዊ መረጃ እንድኖር የሚያስችለኝን በሕይወቴ ውስጥ ግንኙነቶችን አድርጌያለሁ። አብዛኛዎቹ ዶክተሮች፣ ነርሶች እና የክሊኒካል ባለሙያዎች ስላልሰለጠኑ ስለእነዚህ ሀብቶች አያውቁም። አካል ጉዳተኛ የሆኑ ብዙ የጤና እንክብካቤ ሠራተኞች መኖራቸው ይህንን ክፍተት ለማስተካከል ይረዳል። እነሱ ይህንን ቦታ የመያዝ እድልን ብቻ ይፈልጋሉ። (ተዛማጅ: በጤና ቦታ ውስጥ ሁሉን አቀፍ አከባቢን እንዴት መፍጠር እንደሚቻል)
የጤና አጠባበቅ ስርዓትን የበለጠ ተቀባይነት ለማግኘት መለወጥ ከባድ ሥራ መሆኑን ተረድቻለሁ። እኛ ግን አላቸው ስለእነዚህ ጉዳዮች ማውራት ለመጀመር። ፊት ላይ ሰማያዊ እስኪሆን ድረስ ስለእነሱ ማውራት አለብን። አሁን ያለውን ሁኔታ እንዴት እንደምንለውጥ ነው። እንዲሁም ለህልሞቻቸው የሚታገሉ ብዙ ሰዎች ያስፈልጉናል እና አሳሾች የሚፈልጉትን ሙያ ከመምረጥ እንዲያግዷቸው አንፈቅድም። አቅም ያላቸው ሰዎች የሚያደርጉትን ማንኛውንም ነገር ማድረግ እንችላለን-ከተቀመጠ ቦታ ብቻ።