የመጀመሪያውን ማራቶን አልጨረስኩም - እናም በእሱ በጣም ደስተኛ ነኝ

ይዘት

• ወደ ኋላ እንመለስ።
• ማለትም ፣ ይህንን ማራቶን በጃፓን እስክሮጥ ድረስ።
• የመጨረሻው የዘር ዝግጅት።
• ለመሮጥ ጊዜ።
• ከዚያ ጠመንጃው ይነፋል።
• ግምገማ ለ

ፎቶዎች - ቲፋኒ ሌይ

በጃፓን የመጀመሪያውን ማራቶን እሮጣለሁ ብዬ አስቤ አላውቅም። ነገር ግን ዕጣ ፈንታ ጣልቃ ገብቶ በፍጥነት ወደ ፊት - እኔ በኒዮን አረንጓዴ የሩጫ ጫማዎች ባህር ፣ ቆራጥ ፊቶች እና ሳኩራጂማ ተከብቤያለሁ - ገባሪ እሳተ ገሞራ በመነሻ መስመር ላይ አንዣብቦናል። ነገሩ ይህ ውድድር * ከሞላ ጎደል* አልሆነም። (አሕመም - 26 የመጀመሪያ ስህተቶች * አይደለም * የመጀመሪያውን ማራቶን ከመሮጥዎ በፊት)

ወደ ኋላ እንመለስ።

ከወጣትነቴ ጀምሮ አገር አቋራጭ ሩጫ የእኔ ነገር ነበር። ያን ጣፋጭ እርምጃ እና ፍጥነት ከመምታት፣ የተፈጥሮ አካባቢዬን እንዳላጣጥም በመደረጉ ከፍተኛ ደረጃን መገብኩ። በኮሌጅ፣ በየቀኑ በአማካይ ከ11 እስከ 12 ማይሎች እየቆጠርኩ ነበር። ብዙም ሳይቆይ እራሴን በጣም እየገፋሁ እንደመጣ ግልፅ ሆነ። ሁልጊዜ ምሽት፣ የማደሪያ ክፍሌ በቻይና አፖቴካሪ ጠረን ይሞላል፣ ህመሜን እና ህመሜን ለማስታገስ ሞከርኩኝ ማለቂያ ለሌለው የደነዘዘ ቅባት እና ማሸት።

የማስጠንቀቂያ ምልክቶቹ በሁሉም ቦታ ነበሩ-ግን እኔ በግትርነት እነሱን ችላ ማለትን መርጫለሁ። እና እኔ ሳላውቀው ፣ በጣም ከባድ በሆነ የሺን ስፖንቶች ተጭነኝ ነበር ፣ ይህም አንድ ማሰሪያ መልበስ እና በክራንች መዞር ነበረብኝ። ማገገም ብዙ ወራት ፈጅቶ ነበር ፣ እናም በዚያ ጊዜ ውስጥ ሰውነቴ እንደከዳኝ ያህል ተሰማኝ። ብዙም ሳይቆይ ለስፖርቱ የቀዘቀዘውን ትከሻ ሰጠሁ እና ሌሎች ዝቅተኛ የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ሁነቶችን አነሳሁ-በጂም ውስጥ ካርዲዮ ፣ የክብደት ስልጠና ፣ ዮጋ እና ፒላቴስ። እኔ ከመሮጥ ተንቀሳቀስኩ ፣ ግን እኔ ከራሴ ጋር በእውነት ሰላም ያደረግሁ ወይም ለዚህ ራስን ግምት “ውድቀት” ሰውነቴን ይቅር ያልኩ አይመስለኝም።

ማለትም ፣ ይህንን ማራቶን በጃፓን እስክሮጥ ድረስ።

የካጎሺማ ማራቶን እ.ኤ.አ. ከ2016 ጀምሮ በየአመቱ ተካሂዷል። የሚገርመው ግን ልክ እንደሌላው ትልቅ ክስተት ማለትም የቶኪዮ ማራቶን በተመሳሳይ ቀን ነው። እንደ ትልቅ ከተማ የቶኪዮ ውድድር (ከአምስቱ የአቦት አለም ማራቶን ሜጀርስ አንዱ)፣ ይህ ማራኪ አውራጃ (አውራጃ) የሚገኘው በትንሿ ኪዩሹ ደሴት (በኮነቲከት የሚያህል) ነው።

እንደደረሱ ወዲያውኑ በውበቱ ይደነቃሉ-የያኩሺማ ደሴት (የጃፓን ባሊ ተደርጎ ይወሰዳል) ፣ እንደ ታዋቂው ሴንጋን-ኤን ፣ እና ገባሪ እሳተ ገሞራዎች (ቀደም ሲል የተጠቀሰው ሳኩራጂማ) ያሳያል። በግዛቱ ውስጥ የፍል ውሃ ምንጮች እንደ መንግሥት ይቆጠራል።

ግን ለምን ጃፓን? ለመጀመሪያው ማራቶን ተስማሚ ቦታ እንዲሆን ያደረገው ምንድን ነው? ደህና ፣ ይህንን አምኖ መቀበል über-cheese ነው ፣ ግን እኔ ለእሱ መስጠት አለብኝ የሰሊጥ ጎዳና እና “ትልቅ ወፍ በጃፓን” የሚል ርዕስ ያለው ልዩ ክፍል። ያ ረዣዥም የፀሐይ ጨረር በአገሬው ላይ በአዎንታዊ ሁኔታ አስገረመኝ። ካጎሺማን የመሮጥ እድል ሲሰጠኝ፣ በውስጤ ያለው ልጅ "አዎ" ማለቴን አረጋግጧል - ምንም እንኳን በቂ ስልጠና ለማድረግ በቂ ጊዜ ባይኖረኝም።

እንደ እድል ሆኖ ፣ እስከ ማራቶኖች ድረስ ፣ በተለይም ካጎሺማ ፣ በአነስተኛ ከፍታ ለውጦች ደስ የሚል ሩጫ ነው። በዓለም ዙሪያ ካሉ ሌሎች ትላልቅ ውድድሮች ጋር ሲወዳደር ለስላሳ ኮርስ ነው። (እማ ፣ ልክ እንደእዚህ ውድድር አራት ማራቶኖችን ወደ ላይ እና ወደ ታች ተራራ ከመሮጥ ጋር እኩል ነው)ኤቨረስት) እንዲሁም በ10,000 ተሳታፊዎች ብቻ የተጨናነቀ ነው (ከቶኪዮ ውድድር 330ሺህ ጋር ሲነጻጸር) እና በዚህም ምክንያት ሁሉም በሚገርም ሁኔታ ታጋሽ እና ተግባቢ ናቸው።

እና ወደ 2 ማይል ርቀት ብቻ ካለው ገባሪ እሳተ ገሞራ-ሳኩራጂማ ጎን እየሮጡ መሆኑን ጠቅሻለሁ? አሁን ያ በጣም የተረገመ ኤፒክ ነው።

በካጎሺማ ከተማ ውስጥ መጽሐፍ ቅዱሴን እስክወስድ ድረስ የገባሁትን ከባድነት ስሜት አልተሰማኝም። ያ ካለፈው የሩጫ ሥራዬ ያ አሮጌው “ሁሉም ወይም ምንም” ዝንባሌ እንደገና እያደገ ነበር-ለዚህ ማራቶን ፣ ውድቀቴን እንዳልፈቀድልኝ ለራሴ ነገርኩት። ይህ ዓይነቱ አስተሳሰብ ፣ በሚያሳዝን ሁኔታ ፣ ቀደም ሲል የአካል ጉዳት ያስከተለው በትክክል ነው። ግን በዚህ ጊዜ ሩጫው ከመጀመሩ በፊት ለማስኬድ ጥቂት ቀናት ነበሩኝ እና ዘና እንድል በቁም ነገር ረድቶኛል።

የመጨረሻው የዘር ዝግጅት።

ለመዘጋጀት በደቡብ በኩል ለአንድ ሰዓት ያህል ባቡር ተሳፈርኩ ኢቡሱኪ፣ በካጎሺማ ቤይ የባህር ዳርቻ ከተማ እና (ያልተሰራ) ካይሞንዳኬ እሳተ ገሞራ። ለመራመድ እና ለመበታተን ወደዚያ ሄድኩ።

የአከባቢው ነዋሪዎችም በጣም አስፈላጊ ለሆነ መርዝ ወደ ኢቡሱኪ ሱናሙሺ ኦንሰን (ተፈጥሯዊ አሸዋ መታጠቢያ) እንድሄድ አበረታቱኝ። ባህላዊ የማህበራዊ ክስተት እና የአምልኮ ሥርዓት, "የአሸዋ መታጠቢያ ውጤት" አስም ለማስታገስ እና ከሌሎች ሁኔታዎች መካከል የደም ዝውውር ለማሻሻል የተረጋገጠ ነው, ኖቡዩኪ ታናካ, በካጎሺማ ዩኒቨርሲቲ ኤመራትስ ፕሮፌሰር ባደረጉት ጥናት መሠረት. ይህ ሁሉ ሩጫዬን ይጠቅማል፣ ስለዚህ ሄድኩኝ። ሰራተኞቹ በአካባቢያችሁ በተፈጥሮ ጥቁር የላቫ አሸዋ ያሞቁታል። ከዚያ መርዛማ ንጥረ ነገሮችን ለመልቀቅ ፣ አሉታዊ ሀሳቦችን በመተው ዘና ለማለት ለ 10 ደቂቃዎች ያህል “እንፋሎት” ያደርጋሉ። "ፍልውሃዎቹ በዚህ ሂደት አእምሮን፣ ልብን እና ነፍስን ያጽናናሉ" ይላል ታናካ። በእርግጥ ፣ ከዚያ በኋላ የበለጠ ምቾት ተሰማኝ። (ፒ.ኤስ. በጃፓን ውስጥ ያለ ሌላ ሪዞርት እንዲሁ በተሠራ ቢራ እንዲጠጡ ያስችልዎታል።)

ከማራቶኑ አንድ ቀን ቀደም ብሎ ወደ ካጎሺማ ከተማ ተመልured የእረፍት ጊዜያትን ለማስተዋወቅ እና ሪኪዎን (የሕይወት ኃይል እና ጉልበት) ማዕከል በማድረግ በሚታወቀው ተሸላሚ የጃፓን የአትክልት ስፍራ ወደ ሴንጋን ኤን ተመለስኩ። የመሬት አቀማመጥ በእርግጠኝነት የእኔን ውስጣዊ የቅድመ ውድድር ነርቮች ለማስታገስ ምቹ ነበር; ወደ ካንሱሻ እና ሹሰንዳይ ፓቪሊዮኖች በእግር እየሄድኩ ሳለ በመጨረሻ ውድድሩን ካላጠናቀቅኩ ወይም ካልቻልኩ ምንም ችግር እንደሌለ ለራሴ መናገር ቻልኩ።

ራሴን ከመምታት ይልቅ፣ የሰውነቴን ፍላጎት ማዳመጥ፣ ያለፈውን ይቅር ማለት እና መቀበል እና ያንን ሁሉ ቁጣ መተው ምን ያህል አስፈላጊ እንደሆነ ተገነዘብኩ። እኔ በሩጫው ውስጥ መሳተፌ በቂ ድል መሆኑን ተገነዘብኩ።

ለመሮጥ ጊዜ።

በውድድሩ ቀን የአየር ሁኔታ አማልክቶች ምህረትን ሰጡን። ከባድ ዝናብ እንደሚዘንብ ተነግሮናል። ግን ይልቁንስ የሆቴሌ ዓይነ ስውሮችን ስከፍት ጥርት ያለ ሰማይ አየሁ። ከዚያ ወደ መጀመሪያው መስመር መጓዝ ለስላሳ ነበር። ያረፍኩት ንብረት (ሺሮያማ ሆቴል) ከውድድር በፊት ቁርስ የበላ ሲሆን ወደ ማራቶን ቦታ የመድረስ እና የመውረድን የትራንስፖርት ሎጂስቲክስ ጭምር ያስተዳድራል። ፌ!

የማመላለሻ አውቶብሳችን ወደ መሃል ከተማ ቆስሏል እና ልክ እንደ ታዋቂ ሰዎች አቀባበል ተደረገልን የህይወት መጠን ያላቸው የካርቱን ገጸ-ባህሪያት፣ የአኒም ሮቦቶች እና ሌሎችም። በዚህ የአኒም ትርምስ መሀል መሽኮርመም ነርቮቼን ለማብረድ የሚያስደስት መስተጓጎል ነበር። ወደ መጀመሪያው መስመር አመራን እና ውድድሩ ሊጀመር ደቂቃዎች ሲቀሩት አንድ አስደንጋጭ ነገር ተፈጠረ። በድንገት ፣ በዓይኔ ጥግ ላይ ፣ የሚያበራ የእንጉዳይ ደመና አየሁ። ከሳኩራጂማ ይመጣ ነበር። አመድ ዝናብ ነበር(!!) እኔ እገምታለሁ - የእሳተ ገሞራዎቹ መንገዶች “ሯጮች… በምልክቶችዎ ላይ… ይዘጋጁ…”

ከዚያ ጠመንጃው ይነፋል።

የውድድሩን የመጀመሪያ ጊዜያት መቼም አልረሳውም። መጀመሪያ ላይ፣ በአንድ ላይ በታሸጉ ሯጮች ብዛት የተነሳ እንደ ሞላሰስ እየተንቀሳቀሱ ነው። እና ከዚያ በድንገት ፣ ሁሉም ነገር ወደ መብረቅ ፍጥነት ዚፕ። ከኔ በፊት የሰዎችን ባህር ተመለከትኩ እና ከእውነታው የራቀ እይታ ነበር። በሚቀጥሉት ጥቂት ኪሎ ሜትሮች ውስጥ ጥቂት የአካል ልምዶች ነበሩኝ እና ለራሴ እንዲህ አሰብኩ:-“ዋው ፣ በእውነቱ ይህንን አደርጋለሁ?” (ማራቶን በሚሮጡበት ጊዜ ሊኖሯቸው የሚችሏቸው ሌሎች ሀሳቦች እዚህ አሉ።)

ህመሙ ወደ ውስጥ መግባት ሲጀምር እና ጉልበቶቼ መቆንጠጥ እስከሚጀምሩበት ጊዜ ድረስ ሩጫዬ ጠንካራ ነበር - አንድ ሰው ወደ መገጣጠሚያዎቼ ጃክሃመር የሚወስድ ያህል ተሰማኝ። "አሮጊው" በግትርነት እና በንዴት "ጉዳት ይጥፋ!" በሆነ መንገድ ፣ በዚያ ሁሉ የአእምሮ እና የማሰላሰል ዝግጅት ፣ በዚህ ጊዜ ሰውነቴን “ላለመቀጣት” መርጫለሁ ፣ ግን ይልቁንስ አዳምጡት። በመጨረሻ 14 ማይሎችን ያህል ተጓዝኩ ፣ ከግማሽ በላይ። አልጨረስኩም። ግን ከግማሽ በላይ? በራሴ ኩራት ተሰማኝ። ከሁሉም በላይ ፣ ከዚያ በኋላ እራሴን አላሸነፍኩም። ለፍላጎቶቼ ቅድሚያ ከመስጠት እና ሰውነቴን ከማክበር አንጻር፣ በልቤ ንጹህ ደስታ (እና በሰውነቴ ላይ ምንም ተጨማሪ ጉዳት አልደረሰብኝም) ሄድኩ። ይህ የመጀመሪያ ተሞክሮ በጣም አስደሳች ስለነበረ ፣ ወደፊት ሌላ ውድድር ሊኖር እንደሚችል አውቅ ነበር።

ግምገማ ለ