የእኔ የአካል ብቃት መከታተያ ሱስ የህይወት ዘመን ጉዞውን ሊያበላሽ ቀርቷል።

ይዘት

• ግምገማ ለ

በቁም ነገር ፣ ክሪስቲና ፣ በኮምፒተርዎ ላይ መመልከቱን አቁሙ! ትወድቃላችሁ ”በጆርጅ ዋሽንግተን ድልድይ አቋርጠን ወደ ክፍት ፣ ለስላሳ-የተነጠፈ ረዥም ሥልጠና በሄድን ቁጥር በኔሲሲ ውስጥ ከሚገኙት ከስድስት ብስክሌት እህቶቼ መካከል አንዱ ይጮኻል። የኒው ጀርሲ መንገዶች። ትክክል ነበሩ። ደህንነቱ ያልተጠበቀ ነበር፣ ነገር ግን ዓይኖቼን በየጊዜው ከሚለዋወጡት ስታቲስቲክስ (ፍጥነት፣ ካዴንስ፣ RPMs፣ ግሬድ፣ ጊዜ) ጋርሚን ላይ፣ በስፔሻላይዝድ አሚራ የመንገድ ብስክሌቴ እጀታ ላይ ከተጫኑት ላይ ማንሳት አልቻልኩም። ከ 2011 እስከ 2015 ባለው ጊዜ ውስጥ እኔ ፍጥነቴን ስለማሻሻል ፣ ለቁርስ ኮረብቶችን ለመብላት ፣ እና በቂ ጉጉት ሲሰማኝ ፣ አስከፊ ውርዶችን ለመተው እራሴን በመግፋት ነበር። ወይም ይልቁንስ አጥብቀው ይያዙ።

“አምላኬ ፣ በዚያ ቁልቁል በሰዓት 40 ማይል ያህል ልመታ ነው” በማለት ልቤን እየመታ ማወጅ እችላለሁ ፣ እሷም መምታቷን 52. ከጌታው አንጂ የደበዘዘችውን ምላሽ ለማግኘት ብቻ ነው። እኔም ተወዳዳሪ ነኝ?)

በ 25 ዓመቴ በትክክል ብስክሌት ከመማር ወደ ትምህርት እንደሄድኩ (ምን? እኔ አዲስ ዮርክኛ ነኝ!) በቀጥታ ወደ አስር የሚጠጉ ትሪታሎን (ጥሩ የአካል ብቃት ፈተና እወዳለሁ) ከዚያም ከሳን ፍራንሲስኮ ወደ ላ ወደ 545 ማይል ጉዞ (እ.ኤ.አ. በ 2 ደቂቃዎች ውስጥ እንዳደርገው ተመልከቱ) ፣ ስፖርቱን ከመዝናኛ እንቅስቃሴ ጋር አለማገናኘቴ አያስገርምም። ፔዳሊንግ ሁል ጊዜ ዓላማን ያገለግል ነበር - በፍጥነት ይሂዱ ፣ ጠንክረው ይሂዱ ፣ የሆነ ነገር ለራስዎ ያረጋግጡ። በእያንዳንዱ ጊዜ። (የተዛመደ፡ 15 ጂአይኤፍ እያንዳንዱ የአካል ብቃት መከታተያ ሱሰኛ ሊዛመድ ይችላል)

እናም ባለፈው ሀምሌ ወር በIntrepid Travel አዲስ የ13 ቀን ሳይክል ታንዛኒያ ጉዞ ላይ በሳፋሪ መናፈሻ መሃል ላይ በSpecialized Pitch Sport 650b የተራራ ብስክሌት ላይ የደረስኩት በዚህ መንገድ ነው። በቢስክሌቱ ላይ መደበኛ የሥልጠና መርሃ ግብር ከያዝኩ ሁለት ዓመት ሆኖኛል-ለሥራ የበለጠ ለመጓዝ በክንፎን ሞገስ ላይ ፣ በብሩክሊን አፓርታማዬ ግድግዳ ላይ ፣ ጎማዎቼን ሰቅዬ ነበር-እኔ ሊሆን አይችልም ብዬ አሰብኩ ወደ ኮርቻው ለመመለስ በጣም ከባድ ነው። ማለቴ “እንደ ብስክሌት መንዳት ነው” ቀኝ?

ችግሩ የመንገድ ብስክሌት እና የተራራ ቢስክሌት ሙሉ በሙሉ ሊተላለፉ የሚችሉ ክህሎቶች እንዳልሆኑ አላወቅሁም። እርግጥ ነው፣ አንዳንድ መመሳሰሎች አሉ፣ ግን በአንዱ ላይ ጥሩ መሆን በሌላው ላይ ጥሩ እንድትሆን አያደርግም። ከ11 ደፋር ነፍሳት ጋር ከአውስትራሊያ፣ ኒውዚላንድ፣ ስኮትላንድ፣ ዩኬ እና ዩኤስ-እኔ ጋር በመሆን፣ ቱሪስቶች እምብዛም በማይሄዱባቸው በዱር አራዊት በተሞሉ ቻርተር በተሞሉ ሜዳዎች በብስክሌት መመዝገቢያ መኖሩ ነው። . AKA አ መካነ አራዊት ያለ መጠለያ።

በአሩሻ ብሔራዊ ፓርክ ውስጥ ከመጀመሪያው ማይል ጀምሮ የታጠቀውን ጠባቂ በ4x4 ለደህንነት ከተጓዝንበት፣ ችግር እንዳለብኝ አውቅ ነበር። ጋርሚን ወደ ታች እያየሁ (በእርግጥ ነው ያመጣሁት)፣ በሰአት ከ5 እስከ 6 ማይል ብቻ እየሄድኩ ነው (ወደ ቤት ከተመለስኩት ከ15 እስከ 16 ማይል በሰአት ፍጥነት ካለው በጣም ተቃራኒ) ለኋላችን በሰጠው ቆሻሻ እና በቆርቆሮ ጠጠር ላይ ስጓዝ ደነገጥኩ። የአከባቢው ሰዎች ጎበዝ ጉዞዎችን እንደሚሉት “የአፍሪካ ማሸት”።

ዓይኖቼ በፍጥነት በሚነሳው የሙቀት መጠን (86 ዲግሪ) እና ከፍታ ላይ ተስተካክለዋል። ሳንባዎቼ በአቧራ ተሞልተው (በተጠረጉ መንገዶች ላይ ያለ ጉዳይ አይደለም) እና ሰውነቴ ታጥቆ ነበር፣ ከተሽከርካሪዬ ላይ ልቅ ድንጋይ በተተኮሰ ቁጥር ህይወቴን ያዝኩ። (ማስታወሻ፡ በተራራ ቢስክሌት መንዳት ልቅ እና ተለዋዋጭ ሆኖ መቆየት ቁልፍ ነው፣ በብስክሌት መንቀሳቀስ በጥብቅ እና በመንገድ ብስክሌት ላይ አየር ዳይናሚክ ከመሆን ይልቅ።) የሆነ ጊዜ፣ ያለማቋረጥ እስትንፋሴን መግጠም ጀመርኩ፣ ይህም ነገሩን አባባሰው፣ ዋሻዬን ጨመረ። በኮምፒተር ላይ እይታ።

ለዚያም ነው የሚመጣውን ቀይ ብር ያላየሁት።

በግልጽ እንደሚታየው በእኛ ላይ እየከፈለ ነበር ፣ ግን አላስተዋልኩም። የኒው ዚላንድ ዜግነት ያለው ሌይም ከኋላዬ ብስክሌት መንዳት አልቻለም። በመንገዱ ላይ ሲንሸራተት በጥቂት እግሮች አጥቷታል ፣ በኋላ ይነገረኛል። ሊይ እና በአደጋው ​​ላይ የደረሰውን አደጋ የተመለከቱ ሰዎች ሁሉ ጭፍጨፋ ነበራቸው ፣ ግን አሁንም ሁኔታውን ሙሉ በሙሉ ለመረዳት በጣም አተኩሬ ነበር። የአካባቢያችን ተወላጅ ፣ የማይነቃነቅ የጉዞ ጉብኝት መሪ ጁስታዝ ቀና ብለን እንድንመለከት እና ዓይኖቻችንን እንድንጠብቅ ፣ እና በቀኝ በኩል በተንጣለለው የአፍሪካ የሣር ሜዳ ላይ ያለውን ጎሽ ጨምሮ በእብድ እይታዎች እንድንደሰት አዘዘን። የቻልኩት በጨረፍታ ብቻ ነበር።

በቀጭኔ ቡድን ላይ ስንመጣ ከመንገድ ዳር ባለው ረጅም ዛፍ ላይ ከጀርባው የኪሊማንጃሮ ተራራ (ከዚህ የበለጠ ቆንጆ አያገኝም!) እየበላን ከብስክሌት ወድቄ ነበር ። በ 3 ማይሎች ውስጥ ከ 1,000 ጫማ ከፍታ ላይ እስትንፋሴን በመያዝ የድጋፍ ተሽከርካሪ። አውቶብሳችን ሲያልፍ ቡድኑ ለፎቶ ሲወጣ ተመለከትኩ። ካሜራዬን ለማውጣት እንኳ አልሞከርኩም። በራሴ ተበሳጨሁ እና ተበሳጨሁ። በአውቶቡሱ ውስጥ ያለሁት እኔ ብቻ ሳልሆን (ሌሎች አራት ያህሉ አብረውኝ ነበሩ)፣ ሰውነቴ ሊያደርገው ለማይችለው ነገር ስለተመዘገብኩ ተናደድኩ ወይም ቢያንስ፣ ከደረጃዬ ጋር አይስማማም። በጋርሚን ላይ ያሉት ቁጥሮች ከእውነታው የመሬት ገጽታ (እና የዱር አራዊት) የበለጠ ጭንቅላቴ ውስጥ ገብተው ነበር።

በተጨናነቀው መልከዓ ምድር ላይ ከሚመጥን ቡድን ጋር ለመቆየት በመታገል እራሴን እየደበደብኩ በሚቀጥለው ቀን ቀጠለ። ከስፔሻላይዝድ የቅርብ ጊዜውን ማርሽ ለብሼ፣ ክፍሉን ተመልክቼ የማደርገውን እኔም እንደማውቀው ምያለሁ፣ ነገር ግን ስለ አፈጻጸምዬ ምንም አልተናገረም። ደም አፋሳሽ ቁስሎች እንደሚሰቃዩ አንዳንዶች ቀደም ሲል እንደነበሩት በተንቆጠቆጡ ዓለቶች ላይ የመውደቅ ፍራቻ በአውሬ የመናድ ጭንቀትን ሸፈነው። ዝም ማለት አልቻልኩም እናም በዚህ የህይወት ዘመን ጉዞ በምቾት ማስተዳደር እና መደሰት በቻልኩት ፍጥነት ለመንዳት ለራሴ ፍቃድ መስጠት አልቻልኩም። (ተዛማጅ፡ በመጨረሻ ብስክሌት መንዳት መማሬ ፍርሃቴን እንዳሸንፍ የረዳኝ እንዴት ነው)

በሦስተኛው ቀን ዕድሌ ዞር አለ። ተንacheለኛ በሆነ ቆሻሻ መንገድ ላይ የዕለቱን ጉዞ የመጀመሪያ ክፍል ቁጭ ብዬ ከተቀመጥኩ በኋላ ፣ የመጀመሪያው የመዳመጫ መንገዳችን እንደደረስን በብስክሌቴ ላይ ተንሳፈፍኩ። ጥቂቶቻችን ጅምር ጀመርን ፣አብዛኞቻችን ደግሞ ትኩስ ፍራፍሬዎችን ለመቅዳት ተሰቅለናል። በመጨረሻ፣ በኤለመንቴ ውስጥ ነበርኩ እና እየበረርኩ። የእኔ Garmin እኔ የማውቃቸውን ሁሉንም ቁጥሮች አነበበ እና ከጠበኩት በላይ አል evenል። ከ17 እስከ 20 ማይል በሰአት እየሄድኩ ፈገግታ ማቆም አልቻልኩም። ሳላውቀው ከትንሽ ቡድኔ ተለያይቼ ነበር። ታንዛኒያ ከኬንያ ጋር በሚያገናኘው ቀጠን ያለ አውራ ጎዳና ላይ ለሚቀጥሉት ከ 15 እስከ 20 ማይል ድረስ ወደ ሎንግዶ ማንም አልደረሰኝም።

ያም ማለት አንድ ቆንጆ ፣ በደንብ የተሸለመች ሰጎን በመንገዱ ላይ ስትሮጥ ፣ ልክ እንደ ባሌሪና ስትዘል ፣ ከፊት ለፊቴ። ጮህኩና ዓይኔን ማመን አቃተኝ። እናም ያኔ ነው የመታውኝ - በአስደናቂው አፍሪካ ውስጥ ብስክሌት እየነዳሁ ነው!! እኔ በፕላኔቷ ላይ በብሔራዊ የሳፋሪ ፓርክ ውስጥ በብስክሌት ከተጓዙ የመጀመሪያዎቹ ሰዎች አንዱ ነኝ (ምንም እንኳን ይህ ሀይዌይ በእርግጠኝነት በፓርኩ ውስጥ ባይሆንም)። በጋርሚኔ ላይ ማተኮሬን ማቆም እና ቀና ብዬ ማየት ነበረብኝ።

እና ስለዚህ፣ ለመሄድ መርጫለሁ። ምሰሶ ምሰሶ (ስዋሂሊ “በዝግታ ቀስ በቀስ”) ፣ ፍጥነቴን በሰዓት ከ 10 እስከ 12 ማይል ዝቅ በማድረግ እና አንድ ሰው እስኪይዘኝ በመጠበቅ አካባቢዬን በመሳብ። ብዙም ሳይቆይ ሌይ ስታገለግል ምርጡን ዜና ሰጠችኝ። እሷም ሰጎን ሲሻገር አይታለች። ይህን የማይረሳ አፍታ ለአንድ ሰው ማካፈል እንደምችል በመስማቴ በጣም ተደስቻለሁ። የተቀረው ቡድን በመጨረሻ ከእኛ ጋር ተቀላቀልን እና ሁላችንም ወደ ከተማ ዘልቀን ገባን፣ ኩኪዎችን፣ ክሊፍ ሾትስን፣ እና በመንገድ ዳር ስላሳለፍናቸው ጀብዱዎች (ከማሳይ ተዋጊዎች ጋር የራስ ፎቶዎችን አግኝተዋል!)።

በቀረው ጉዞ ውስጤ ተቺን ጸጥ ለማድረግ እና አገጬን ከፍ ለማድረግ የተቻለኝን አድርጌያለሁ። የእኔ Garmin በአንድ ወቅት መቅዳት ሲያቆም እንኳ አላስተዋልኩም፣ መቼ እንደሆነ እርግጠኛ አይደለሁም። እና ያደረግኩትን ለማየት ቤት ስደርስ ማይልዬን አውርጄ አላውቅም። አያስፈልገኝም ነበር። ይህ የሁለት ሳምንት ጉዞ ባልተሸነፉ ጎዳናዎች ላይ ወደ ማይሎች መጨፍጨፍ ወይም ጥሩ ጊዜን ማሳለፍ በጭራሽ አልነበረም። ስለ ነበር መኖር ለአሰሳ ምርጥ የመጓጓዣ ዘዴዎች በአንዱ ልዩ ቦታ ላይ ከጥሩ ሰዎች ጋር ጥሩ ጊዜ። አንዳንድ የአፍሪካን ምርጥ የዱር አራዊትን መውሰድ እና ማህበረሰቦችን መቀበል ከብስክሌት የኋላ መቀመጫ ለዘላለም በሁለት ጎማዎች ላይ ከምወዳቸው ትዝታዎች አንዱ ይሆናል።

ግምገማ ለ