ከአባቴ የተማርኩት: በጣም ዘግይቷል
ይዘት
ሲያድግ አባቴ ፔድሮ በገጠር ስፔን ውስጥ የእርሻ ልጅ ነበር። በኋላም የነጋዴ ባህር ሆነ እና ከዚያ በኋላ ለ 30 አመታት በኒውዮርክ ከተማ ኤምቲኤ መካኒክ ሆኖ ሰርቷል። እኔ እንደጠራሁት የእኔ ፓፒ ፣ በአካል ለሚፈልጉ ተግዳሮቶች እንግዳ አይደለም። በተፈጥሮ (እና በንግድ), ባለ 5-ጫማ - 8 ሰው ሁልጊዜ ዘንበል ያለ እና የተቃጠለ ነው. እና ምንም እንኳን ረዥም ባይሆንም, ባለ 5 ጫማ ሚስቱ ቫዮሌታ እና ሁለት ትናንሽ ሴቶች አጠገብ ቆሞ, እራሱን እንደ አንድ ግዙፍ ነገር ተሸክሟል. እሱ በእኛ በኩዊንስ ፣ ኒው ዮርክ ውስጥ ቤትን ወደ ሙሉ በሙሉ ወደሚሠራ የቤተሰብ ክፍል አዞረ እና ከጋራ full በስተጀርባ የኮንክሪት ጣውላ ገንብቷል-ከሴቶች ከተሞላ ቤት ማምለጫው።
ለአባቴ ግን የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ለሚወደው ቤተሰብ የሚሆን የመጨረሻ ሥራ መንገድ ነበር። ያም ሆኖ የእሱን አስፈላጊነት ተረድቷል። እሱ እራሱን ባይማርም ፣ ብስክሌቶችን እንዴት እንደሚነዱ አስተምሮናል። እና ምንም እንኳን ውሃውን ለመርገጥ ቢቸግረውም፣ በአካባቢው በሚገኘው YMCA ውስጥ ለዋና ትምህርት አስመዘገበን። በምሽቱ እኩለ ሌሊት ላይ ድርብ ፈረቃ ሰርቶ ወደ ቤት ከገባ በኋላ ቅዳሜ ወደ 6 ሰአት የቴኒስ ክፍለ ጊዜ ወሰደን። ወላጆቼም ለጂምናስቲክ ፣ ለካራቴ እና ለዳንስ እንድንመዘገብ አስፈርመውናል።
በእውነቱ እኛ የማውቃቸው በጣም ንቁ ልጃገረዶች ነበርን። ነገር ግን ሁለተኛ ደረጃ ትምህርት ቤት ስንደርስ እኔና ማሪያ የሙሉ ጊዜ ቁጡ ወጣቶች እንድንሆን እንቅስቃሴያችንን አቆምን። ሁለታችንም ወደ የአካል ብቃት እንቅስቃሴ ከተመለስን ከአስር አመት በላይ በኋላ በ20ዎቹ መጀመሪያ ላይ እያለን እና አዲስ ሀገር አቀፍ የሴቶች መጽሄት ሲጀመር ረዳት አርታኢ ሆኜ መስራት ጀመርኩ። የሴቶች ጤና. በመስከረም 2005 ሁለታችንም ለመጀመሪያው የስፕሪንት ትራያትሎን ተመዝግበናል።
ወደ ንቁ ሥሮቼ ስመለስ፣ ወላጆቼ ቀደም ብለው በጥበብ ለዘሩት ዘር ምስጋና ይግባውና ትክክል ተሰማኝ። ከመጀመሪያው ትሪያትሎን በኋላ ዘጠኝ ተጨማሪ (በሁለቱም የስፕሪት እና የኦሎምፒክ ርቀቶችን) ማድረግ ቀጠልኩ። እ.ኤ.አ. በ 2008 መገባደጃ ላይ ነፃ ጋዜጠኛ ስሆን ብስክሌት ለመንዳት ብዙ ጊዜ አገኘሁ እና ባለፈው ሰኔ ከሳን ፍራንሲስኮ ወደ ላኤ (ፔትሮሊንግ) የእግር ጉዞን ጨምሮ ዋና የብስክሌት ውድድሮችን አከናውን (የእኔን 545 ማይል ፣ የሰባት ቀን ጉዞ ቅንጥብ ይመልከቱ)። በቅርቡ፣ በዋሽንግተን ዲሲ የኒኬ የሴቶች ግማሽ ማራቶንን አጠናቅቄያለሁ - አንድ ቀን ወደ ሙሉ ማራቶን ሊመራ ይችላል።
በመንገድ ላይ ፣ ወላጆቼ ከጎኔ ቆመው የዘሮቼን መስመሮች አጠናቀዋል። ከዚያ በኋላ፣ አባቴ እንደተለመደው ወደ ንግድ ሥራ ተመለሰ፣ ይህም ለእሱ ሰነፍ ጡረታ ነበር። ነገር ግን ብዙም ሳይቆይ-እና እሱ ለረጅም ጊዜ ቁጭ ብሎ ስለማያውቅ-የእኔ ፓፒ አሰልቺ ፣ ትንሽ አዝኖ ፣ እና ከእንቅስቃሴ እጦት የተነሳ አዝኗል። ቤቱ የቤንጋይ መሽተት ጀመረ እና ከ67 አመት እድሜው በጣም የሚበልጥ ይመስላል።
በታህሳስ 2008፣ ለወላጆቼ ለገና፣ የምፈልገው ወደ ጂም እንዲቀላቀሉ ብቻ እንደሆነ ነገርኳቸው። ላብ እና ማህበራዊነት የበለጠ ደስተኛ እንደሚያደርጋቸው አውቅ ነበር። ነገር ግን በትሬድሚል ላይ ለመራመድ ገንዘብ መክፈል የሚለው ሀሳብ ለእነርሱ አስቂኝ መሰለኝ። ብዙ ጊዜ ያደርጉት የነበረውን ሰፈር መዞር ይችሉ ነበር። እንደ እውነቱ ከሆነ ፣ ፓፒዬ በአቅራቢያ በሚገኝ መናፈሻ ውስጥ በነፃ ታይ ቺ ላይ ተሰናክሎ ከጠዋቱ የእግር ጉዞዎች በአንዱ ነበር። ከጎረቤት ጎረቤቱ ሳንዳ እና ጎረቤቱን ከመንገዱ ማዶ ሊሊ አውቆ ተጓዘ። ሲጨርሱ ስለ ጉዳዩ ጠየቃቸው። እና ከጡረታ በኋላ ሆዱ ላይ ትንሽ ራሱን የማወቅ ስሜት ስላለው ለመቀላቀል ወሰነ።
ብዙም ሳይቆይ ፓፒዬ የጥንታዊ ቻይናውያንን ልምምድ ለመለማመድ በየቀኑ ማለት ይቻላል ብር ካላቸው ጎረቤቶቹ ጋር መገናኘት ጀመረ። እኛ ሳናውቀው በሳምንት ከአምስት እስከ ስድስት ቀናት ይሄድ ነበር። በወፍራም የስፔን ዘዬው ፣ “ካልተጠቀሙት ያጣሉ” የሚለውን ሐረግ መናገር ጀመረ። ስሜት ሊሰማውና የተሻለ ሆኖ መታየት ጀመረ። ጓደኞች እና ቤተሰቦች ለውጡን አስተውለው እሱን መቀላቀል ጀመሩ-ምንም እንኳን ማንም ሰው የእሱን ተግሣጽ እና የንግድ ምልክት የሥራ ሥነ ምግባርን መከተል አይችልም። በዚያ በበጋ ወቅት እህቱን በስፔን ለመጎብኘት በሄደ ጊዜ ባደገበት ጓሮ ውስጥ ታይ ቺን ተለማመደ።
ጥቅሞቹን ማጨድ ፓፒዬን ወደ ተጨማሪ የአካል ብቃት አማራጮች አዞረ። በአካባቢው የሚገኝ ገንዳ ሲከፈት እሱ እና እናቴ በውሃ ውስጥ ተመቻችቶ ባያውቅም ለከፍተኛ ኤሮቢክስ ተመዝግበዋል። በሳምንት ሦስት ጊዜ መሄድ ጀመሩ እና በቴክኒክዎቻቸው ላይ በመስራት ከክፍል በኋላ ተጣብቀው አገኙ። እነሱም አልፎ አልፎ ከገንዳው ጋር የተቆራኘውን የአከባቢውን ጂም ማዘውተር ጀመሩ ፣ ስለዚህ እሱ አደረገ በትሬድሚል ላይ ለመራመድ (ምንም እንኳን ለከፍተኛ ቅናሽ በጣም ትንሽ ቢሆንም)። ብዙም ሳይቆይ፣ በታይ ቺ መካከል፣ መዋኘት በመማር እና ጂም በመምታት፣ በየሳምንቱ የሱ ሳምንት - ልክ እንደ ልጅነቴ - በአስደሳች እንቅስቃሴዎች የተሞላ ነበር። በሕይወቱ ውስጥ ለመጀመሪያ ጊዜ የትርፍ ጊዜ ማሳለፊያዎች ነበሩት እና ይወዳቸው ነበር።
በአዲሱ የሁሉም ነገር የአካል ብቃት ፍቅር እና በ60ዎቹ መገባደጃ ላይ እንዴት መዋኘት እንዳለበት በማወቁ የማይካድ ኩራት ፣የእኔ ፓፒ በ72 ዓመቱ ብስክሌት መንዳት ለመማር ጊዜው አሁን እንደሆነ ወሰነ። ለድርጊቱ ፍጹም የሆነ ዝቅተኛ ደረጃ-ደረጃ ክፈፍ እና ትራስ ኮርቻ። እኔ እና እህቴ የአዋቂ የስልጠና ጎማዎችን አዝዘን የቀድሞ መካኒክ (የእኔ ፓፒ!) እንዲጭኑ አደረግን። በልደቱ ቀን፣ በህይወቱ ውስጥ ለመጀመሪያ ጊዜ ሲጋልብ፣ ጸጥ ወዳለና በዛፍ ወደተሸፈነው ጎዳና ወሰድነው እና በጥንቃቄ እና በቀስታ ሲነዳ ከጎኑ ሄድን። መውደቅ ፈርቶ ነበር ነገርግን ከጎኑ አልተወነውም። ለአንድ ሰዓት ሙሉ በመንገድ ላይ ወደ ላይ እና ወደ ታች መጓዝ ችሏል።
የእሱ ደፋር አካላዊ ጥፋቶች በዚህ አላበቃም። My Papi ሰውነቱን በሚያስደንቅ ሁኔታ መሞገቱን ቀጥሏል። ባለፈው ሳምንት በ73ኛ ልደቱ ላይ በፓርኩ ውስጥ ከሚበር ካይት ጋር ሮጦ (በጣም ፈጣን ነው!)። በቅርቡም በገንዳው ሲኒየር ኦሊምፒክ ዝግጅት ላይ ቡድኑ ተከታታይ የቡድን ፈተናዎችን በማሸነፍ “ችቦውን” ተሸክሟል። በማንኛውም ጊዜ ከፓፒዬ ጋር በ FaceTime ስሆን፣ ሙሉ ቁመናውን ለማየት እንድችል መነሳት፣ ትንሽ ወደ ኋላ መቆም እና ለእኔ መታጠፍ ይወዳል። ልቤን ያብጣል እና ፈገግታዬ ይሰፋል።
የቀድሞው የእርሻ ልጅ ፣ ባህር እና መካኒክ በ 70 ዎቹ አጋማሽ ላይ በሕይወቱ ምርጥ ቅርፅ ላይ ነው-ሐኪሙ ወደ 100 እንደሚኖር (ይህ ማለት 27 ተጨማሪ ዓመታት የአካል ብቃት ጀብዱዎች ማለት ነው!) እንደ ጸሐፊ ፣ እኔ እንደ “ኤስ.ኤስ. ሉዊስ” ካሉ ሌሎች ጸሐፊዎች ወደ ጥቅሶች ሁል ጊዜ እማርካለሁ ፣ “ሌላ ግብ ለማውጣት ወይም አዲስ ሕልም ለማለም በጭራሽ አላረጁም”። (ሉዊስ በጣም የተሸጠውን ሥራውን ጻፈ ፣ የናርኒያ ዜና መዋዕልበ 50 ዎቹ ውስጥ!) እና ለእኔ፣ ያ ማጠቃለያ - ከምንም በላይ - ፓፒ ካስተማረኝ ከብዙ እና ብዙ አስደናቂ የህይወት ትምህርቶች አንዱ።