በሕይወቴ ውስጥ እውነተኛ ዓላማዬን እንዳውቅ የረዳኝ የበረዶ ሸርተቴ አደጋ
ይዘት
ከአምስት ዓመት በፊት፣ እኔ ውጥረት የበዛበት የኒውዮርክ ሰው ነበርኩ፣ ከስሜታዊ ተሳዳቢ ወንዶች ጋር መጠናናት እና በአጠቃላይ ለራሴ ያለኝን ግምት ግምት ውስጥ አላስገባም። ዛሬ፣ የምኖረው ከማያሚ የባህር ዳርቻ ሶስት ብሎኮች ነው እና በቅርቡ ወደ ህንድ እሄዳለሁ፣ ወደ ህንድ እሄዳለሁ፣ እዚያም በአሽራም ውስጥ ለመኖር አስቤ፣ በወር የሚፈጀው የአሽታንጋ ዮጋ ፕሮግራም፣ በመሠረቱ ዘመናዊ የህንድ ዮጋ አይነት ነው። .
ከ ነጥብ A ወደ ነጥብ ቢ መድረስ የቀላል ወይም የመስመር ላይ ተቃራኒ ነበር፣ ነገር ግን በጣም የሚያስቆጭ ነበር - እና ሁሉም የተጀመረው በ13 ዓመቴ በግንባር ቀደም ወደ አንድ ዛፍ ስኪንግ ነበር።
ወደ ስኬት መንሸራተት
በቫይል፣ ኮሎራዶ እንደሚያድጉ አብዛኞቹ ልጆች፣ መራመድ በተማርኩበት ጊዜ ስኪንግ ማድረግ ጀመርኩ። (አባቴ በ 60 ዎቹ ውስጥ በዩኤስ ኦሊምፒክ ስኪ ቡድን ውስጥ መገኘቱን ረድቶኛል።) እኔ በ 10 ዓመቴ ቀኖቹ ተጀምረው በተራሮች ላይ የተጠናቀቁ የተሳካ የውድድር ተንሸራታች ስኪር ነበርኩ። (ተዛማጅ -በዚህ ክረምት ለምን መንሸራተት ወይም የበረዶ መንሸራተት መጀመር አለብዎት)
እስከ 1988 በአስፐን የአለም ዋንጫ ላይ ስወዳደር ነገሮች በጣም ጥሩ ነበሩ። በውድድሩ ወቅት በከፍተኛ ፍጥነት ከአንድ ኖል በላይ ስኬድ ያዝኩኝ እና በሰዓት 80 ማይል ርቀት ላይ በሚገኝ ዛፍ ላይ ወድቄ በሂደቱ ላይ ሁለት አጥር እና ፎቶግራፍ አንሺን አወጣሁ።
ከእንቅልፌ ስነቃ አሰልጣኝ ፣ አባቴ እና የሕክምና ባልደረቦቼ በዙሪያዬ ተሰብስበው በፊታቸው ላይ በአሰቃቂ መልክ ተመለከቱ። ነገር ግን ከደም ከንፈር በተጨማሪ፣ ይብዛም ይነስም ጥሩ ስሜት ተሰማኝ። ዋናው ስሜቴ ስለተበላሸብኝ ቁጣ ነበር-ስለዚህ ወደ መጨረሻው መስመር ዘለልኩ ፣ ከአባቴ ጋር ወደ መኪናው ገባሁ እና የሁለት ሰዓት መኪና ወደ ቤት ጀመርኩ።
ሆኖም በደቂቃዎች ውስጥ ትኩሳት እየነቀስኩ ወደ ንቃተ ህሊና ውስጥ መግባት ጀመርኩ። በፍጥነት ወደ ሆስፒታል ተወሰድኩኝ፤ የቀዶ ጥገና ሐኪሞች ከፍተኛ የውስጥ ጉዳት ደርሶብኛል እና ሀሞትን ፣ ማህፀኔን ፣ ኦቫሪዬን እና አንድ ኩላሊቴን አስወገዱ። ሁሉም ጅማቶቹ እና ጡንቻዎቹ ተነቅለው ስለነበር በግራ ትከሻዬ ውስጥ 12 ፒኖችም ያስፈልጉኝ ነበር። (የተዛመደ፡ ጉዳትን እንዴት እንዳሸንፍ እና ለምን ወደ አካል ብቃት ለመመለስ መጠበቅ የማልችለው)
የሚቀጥሉት ጥቂት አመታት የአልጋ ቁራኛ፣ ህመም፣ ከባድ የአካል ህክምና እና የስሜት ቁስለት ነበሩ። አብዛኛዎቹ ጓደኞቼ የመጀመሪያ የወር አበባቸውን እያገኙ እንደሆንኩ በትምህርት ቤት ለአንድ ዓመት ተከልክዬ ማረጥ ጀመርኩ። ይህ ሁሉ ሆኖ ወደ ስኪንግ ተመለስኩ-በአትሌቲክስ የሚሰጠውን የዕለት ተዕለት መዋቅር ተመኘሁ እና የቡድኔን ወዳጃዊነት አጣሁ። ያለሱ, የጠፋብኝ ተሰማኝ. ተመልሼ ሰራሁ እና በ1990 የዩኤስ ኦሎምፒክ ቁልቁል የበረዶ ሸርተቴ ቡድንን ተቀላቀለሁ።
ህልሙን መኖር?
ያ ትልቅ ስኬት ቢሆንም፣ በአደጋዬ ላይ ያለው የህመም ስሜት ከበታች ደረጃ እንድሰራ አድርጎኛል። በፍጥነት ውድድሮች ላይ እንድወዳደር አልተፈቀደልኝም (እንደገና ብወድቅ ብቸኛ የቀረውን ኩላሊቴን ላጣ እችላለሁ።) የኦሎምፒክ ቡድኑ በዓመቱ ውስጥ ወረወረኝ እና እንደገና እንደጠፋሁ ተሰማኝ እናም ለብዙ ዓመታት በዚያው ቆየሁ።
በከፍተኛ ሁለተኛ ደረጃ ትምህርት ቤትም ታግዬ ነበር፣ ግን ደግነቱ፣ ሞንታና ስቴት ዩኒቨርሲቲ የአትሌቲክስ ስኮላርሺፕ ሰጠኝ እና በአራት አመት የኮሌጅ ጉዞዬን ተንሸራተትኩ። ከተመረቅኩ በኋላ እናቴ ለመጀመሪያ ጊዜ ወደ ኒው ዮርክ ከተማ ወሰደችኝ እና በሰማያት ጠቀስ ፎቆች፣ ጉልበት፣ ንዝረት እና ልዩነት ሙሉ በሙሉ ተማርኩኝ። አንድ ቀን እዚያ እኖራለሁ ብዬ ለራሴ ቃል ገባሁ።
በ 27 ዓመቴ ያንን ብቻ አደረግሁ - በክሬግስ ዝርዝር ላይ አፓርታማ አገኘሁ እና እራሴን ቤት አደረግሁ። ከጥቂት ዓመታት በኋላ በጤና እና ደህንነት ላይ በማተኮር የራሴን የህዝብ ግንኙነት ድርጅት ጀመርኩ።
ነገሮች በሙያ ግንባሩ ላይ በጥሩ ሁኔታ እየሄዱ ቢሆንም ፣ የፍቅር ሕይወቴ ከጤና የራቀ ነበር። በተሻለ ሁኔታ ቸል የሚሉኝ እና በከፋ መልኩ የሚሰድቡኝ የፍቅር ጓደኝነት ጀመርኩ። በቅድመ -እይታ ፣ ግንኙነቶቼ በእናቴ እጅ ለብዙ አሥርተ ዓመታት ያጋጠመኝን የስሜታዊ በደል ቅጥያ ነበሩ።
ጎረምሳ እያለሁ በአደጋዬ የተሳካልኝ መስሎኝ ቀጭን ወይም ቆንጆ ስላልሆንኩ ማንም አይወደኝም አለችኝ። በ20ዎቹ ዕድሜዬ፣ ቤተሰቤን የሚያሳዝን ("ማናችንም ብንሆን በኒውዮርክ ይሳካላችኋል ብለን አናስብም ነበር") ወይም ራሴን ያሳፍራል ("ምን ያህል ወፍራም እንደሆንክ ግምት ውስጥ በማስገባት የወንድ ጓደኛ ማግኘት መቻልህ ይገርማል") ትለኝ ነበር። .
ያ ሁሉ ፣ እና ለስሜታዊ የመጎሳቆል ግንኙነቶች ዝንባሌዬ ቀጠለ ፣ እስከ ሦስት ዓመት በፊት ፣ 39 ዓመቴ ፣ 30 ፓውንድ ከመጠን በላይ ክብደት ፣ እና የአንድ ሰው ቅርፊት።
የመዞሪያ ነጥብ
በዚያ ዓመት ፣ እ.ኤ.አ. በ 2015 ፣ የቅርብ ጓደኛዬ ሎረን ሁለት የፊት ረድፍ መቀመጫዎችን በመያዝ ወደ መጀመሪያው የሶልሲይል ክፍል ወሰደኝ። እኔ በመስተዋቱ ውስጥ እራሴን ስመለከት የሽብር እና የእፍረት ድብልቅነት ተሰማኝ-በጭኔ ወይም በሆዴ ላይ ሳይሆን ክብደቱ ከሚወክለው በላይ-እኔ በመርዛማ ግንኙነቶች ውስጥ እራሴን እንድጠጣ ፈቅጄ ነበር። እኔ በውስጥም በውጭም ራሴን አወቅሁ።
የመጀመሪያ ጉዞዎቼ ፈታኝ ነበሩ ነገር ግን የሚያነቃቃ ነበር። በቡድን አከባቢ ውስጥ በሚደግፉ ሴቶች መከበቤ የበረዶ መንሸራተቻ ቡድኖቼን ቀናት አስታወሰኝ ፣ እና ያ ኃይል ፣ ያ ደህንነት ፣ እንደ ትልቅ ነገር አንድ አካል ሆኖ እንዲሰማኝ ረድቶኛል እናቴ እና የወንድ ጓደኞቼ እኔ ነኝ የምለው ሙሉ ውድቀት አልነበርኩም። . ስለዚህ መመለሴን ቀጠልኩ፣ ከክፍል ሁሉ ጋር እየበረታሁ።
ከዚያ አንድ ቀን ፣ የምወደው አስተማሪዬ ዮጋን ለመዝናናት እንደ አንድ መንገድ እንድሞክር ሀሳብ አቀረበች (እኔ እና እኔ ከክፍል ውጭ ጓደኛሞች ሆንን ፣ እሷ እንዴት ዓይነት-ሀ እንደሆንኩ ተማረች)። ያ ቀላል ምክረ ሃሳብ በፍፁም አስቤው በማላውቀው መንገድ ላይ አቆመኝ።
የእኔ የመጀመሪያ ክፍል የተካሄደው በሻማ መብራት ስቱዲዮ ውስጥ ነው ፣ የእኛ አቀማመጥ ወደ ሂፕ-ሆፕ ሙዚቃ ተቀናብሯል። አእምሮዬን ከሰውነቴ ጋር በሚያገናኘው ተሻጋሪ ፍሰት ውስጥ እየተመራሁ እያለ ብዙ ስሜቶች አንጎሌን ጎርፈዋል - ከአደጋው የተረፈው ፍርሃትና የስሜት ቀውስ ፣ የመተው ጭንቀቶች (በእናቴ ፣ በአሠልጣኞቼ ፣ በወንዶች) ፣ እና ሽብር እኔ ለፍቅር ብቁ እንዳልሆን። (የተዛመደ፡ ዮጋ ጂም የሚመታባቸው 8 ምክንያቶች)
እነዚህ ስሜቶች ይጎዳሉ ፣ አዎ ፣ ግን እኔ ተሰማኝ እነሱን። በክፍል አእምሮ እና በቦታው ጨለማ መረጋጋት ተከብቤ እነዚያን ስሜቶች ተሰማኝ ፣ አስተዋልኳቸው-እናም እነሱን ማሸነፍ እንደምችል ተገነዘብኩ። በዚያ ቀን በሳቫሳና ሳርፍ ዓይኔን ጨፍ and ሰላማዊ ደስታ ተሰማኝ።
ከዚያን ጊዜ ጀምሮ ዮጋ የዕለት ተዕለት አባዜ ሆነ። በእሱ እርዳታ እና ባደረግኳቸው አዲስ ግንኙነቶች 30 ኪሎግራም ጠፋሁ፣ እራሴን ለመፈወስ የሚረዳ የስነ-ልቦና ባለሙያ ጋር መገናኘት ጀመርኩ፣ አልኮል መጠጣት አቆምኩ፣ እና በቬጀቴሪያንዝም ውስጥ መጠመድ ጀመርኩ።
የ 2016 ገና ሲቃረብ ፣ በዓሉን በቀዝቃዛና ባዶ ከተማ ውስጥ ለማሳለፍ አልፈልግም ብዬ ወሰንኩ። ስለዚህ ወደ ማያሚ ትኬት ያዝኩ። እዚያ ሳለሁ የመጀመሪያውን የባህር ዳርቻ ዮጋ ትምህርቴን ወስጄ ዓለማዬ እንደገና ተለወጠ። ለረጅም ጊዜ ለመጀመሪያ ጊዜ-ምናልባትም መቼም-የሰላም ስሜት ተሰማኝ ፣ በራሴ እና በዓለም መካከል ያለ ግንኙነት። በውኃውና በፀሐይ ተከቦ አለቀስኩ።
ከሦስት ወራት በኋላ ፣ በመጋቢት ወር 2017 ፣ ወደ ማያሚ የአንድ አቅጣጫ ትኬት ገዝቼ ወደ ኋላ መለስ ብዬ አላውቅም።
አዲስ ጅማሬ
ዮጋ ካገኘኝ ሦስት ዓመታት አልፈዋል፣ እና ሁላችንም ገብቻለሁ። በ42 ዓመቴ፣ የእኔ ዓለም አሽታንጋ ዮጋ ነው (በቅርስ ውስጥ ምን ያህል እንደተወጠረ ወድጄዋለሁ)፣ ማሰላሰል፣ አመጋገብ እና ራስን መንከባከብ። እያንዳንዱ ቀን የሚጀምረው ከጠዋቱ 5 30 ጀምሮ በሳንስክሪት ውስጥ በመዘመር ከ 90 እስከ 120 ደቂቃዎች ባለው ክፍል ነው። አንድ ጉሩ የአይርቬዲክ መብላትን አስተዋወቀኝ እና ስጋን ወይም አልኮልን የማይጨምር በጣም የታዘዘ የዕፅዋት ላይ የተመሠረተ ዕቅድ እከተላለሁ-አትክልቶቼን እንኳን በቤት ውስጥ ቅባት (ከተባረኩ ላሞች የተጠበሰ ቅቤ) እቀማለሁ። (የተዛመደ፡ 6 የተደበቁ የዮጋ የጤና ጥቅሞች)
የኔ የፍቅር ህይወት አሁን ቆሟል። በሕይወቴ ውስጥ ከገባ አልቃወምም ፣ ግን እኔ ዮጋ ላይ አተኩሬ እንዲህ ዓይነቱን ገዳቢ የመመገቢያ መንገድ ስከተል መገናኘት ከባድ ሆኖ አግኝቼዋለሁ። በተጨማሪም አሽታንጋን ለማስተማር የምስክር ወረቀት እንደሚሰጠኝ ተስፋ ባደረግኩበት ወደ ሕንድ ሚሶር ለአንድ ወር ያህል ጉዞ እዘጋጃለሁ። ስለዚህ ትኩስ ዮጊዎችን በInsta ላይ ከማን ቡንስ ጋር በድብቅ እከታተላለሁ እና አንድ ቀን እውነተኛ እና አነቃቂ ፍቅር እንደማገኝ እምነት አለኝ።
እኔ አሁንም በ PR ውስጥ እሰራለሁ ፣ ግን የእኔ ደንበኞች የዮጋ ትምህርቶችን ፣ ምግብን (የምግብ አዩርቪዲክ ውድ ነው ፣ ግን አፓርታማዬ የሰማይ ሽታ ነው) እንድችል ለመፍቀድ በእኔ ደንበኛ ላይ ሁለት ደንበኞች ብቻ አሉኝ ፣ እና ጉዞ። እና በእርግጥ የእኔ የፈረንሳይ ቡልዶግ ፊንሌይ።
ዮጋ እንድፈውስ እንደረዳኝ አይካድም። በደሜ ውስጥ የገባውን የስፖርት ፍቅር ያረካል እና ጎሳ የሰጠኝ። አዲሱ ማህበረሰቤ ጀርባዬ እንዳለው አሁን አውቃለሁ። ምንም እንኳን ትከሻዎቼ በየቀኑ ቢጎዱኝም (ካስማዎቹ ከአደጋዬ አሁንም እዚያ ውስጥ ናቸው ፣ በተጨማሪም ባለፈው ዓመት በሌላኛው ትከሻ ላይ ቀዶ ጥገና አድርጌያለሁ) ፣ ለደረሰብኝ ውድቀት ዘላለማዊ አመስጋኝ ነኝ። ተዋጊ መሆኔን ተምሬያለሁ። ሰላሜን ምንጣፉ ላይ አገኘሁት ፣ እና ወደ ብርሀን ፣ ደስታ እና ጤና ወደ ጉዞ የሚመራኝ የጉዞ ሁነቴ ሆነ።